ارزیابی توان اکولوژیک اراضی جهت توسعه صنایع با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (مطالعه موردی: استان آذربایجان شرقی)

توسعه صنایع و توجه به مسایل زیست محیطی محتمل، همچنین استفاده بهینه و پایدار از همه امکانات پهنه سرزمین در راستای مکانیابی بهینه با توجه به توان اکولوژیکی منطقه یکی از موضوعات مهمی است که در سال های اخیر مورد توجه بخش مدیریت محیط زیست قرار گرفته است. این تحقیق سعی دارد تا با ارزیابی توان منطقه و پهنه بندی مناسب کاربری صنعت در جهت برنامه ریزی و ایجاد تعادل و توازن منطقه ای با توجه به قابلیت ها و شرایط زیست محیطی به مکانیابی مناسب کاربری صنعتی بپردازد. پس از تعیین پارامترهای اکولوژیکی لازم جهت آنالیز، نسبت به کمی‌سازی معیارهای کیفی و وزن دهی این فاکتورها، از روش مقایسه زوجی (ahp) استفاده گردید. 15 لایه اطلاعاتی (بافت خاک، فرسایش خاک، عمق خاک، اقلیم، شیب، جهت شیب، ارتفاع، سنگ مادر، چاه ها، مخازن انتقال آب، رودخانه-ها، گسل، تراکم پوشش گیاهی، مناطق حفاظت شده، کاربری اراضی) در محیط arc®gis رویهم گذاری گردید. نتایج مطالعه نشان داد که استان آذربایجان شرقی برای توسعه صنعتی دارای محدودیت های نسبی بوده و استعداد توسعه صنعتی درجه یک را ندارد و این در حالیست که 21 درصد یعنی 9843 کیلومتر مربع از استان پتانسیل توسعه صنعت طبقه دو را دارا می باشد و بقیه بخش های استان یعنی 79% استان دارای محدودیت های اکولوژیکی و فیزیوگرافیکی می باشد.