ارزیابی وضعیت فعلی بیابان زایی با استفاده از مدل اصلاح شده MICD )مطالعه موردی: دشت فخرآباد مهریز(

دشت فخرآباد مهریز به طور عمده تحت تاثیر پدیده بیابان زایی ناشی از فرسایش بادی است به گونه ای که وضعیت خاص فیزیوگرافی، دشت مذکور را به صورت یک کانال باد در آورده که با کانالیزه کردن بادهای ناحیه ای منطقه را به کانون فرسایش بادی تبدیل کرده است. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت فعلی بیابان‌زایی در دشت فخرآباد مهریز با تاکید بر معیار فرسایش بادی در مدل اصلاح شده micd انجام گرفته است. بر پایه این مدل، ابتدا با تلفیق اطلاعات مربوط به نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی، تصاویر ماهواره+etm و بازدیدهای صحرایی، نقشه واحدهای کاری در منطقه به عنوان نقشه پایه تهیه گردید. سپس با تکمیل و اصلاح مدل، ارزیابی شاخص های فرسایش بادی و به دنبال آن جمع امتیازات و استفاده از جدول مربوط به آن نقشه وضعیت فعلی بیابان زایی تهیه گردید. نتایج نشان داد که 58/32061 هکتار (4/81 درصد) از مساحت منطقه در کلاس شدت بیابان زایی متوسط، 97/1168 هکتار (94/2 درصد) در کلاس شدت بیابان زایی کم،40/5962 هکتار (1/15درصد) در کلاس شدت بیابان زایی زیاد و 75/180 هکتار (46/0 درصد) در کلاس شدید قرار دارد.