برآورد تغییرات پوشش و کاربری اراضی با استفاده از تکنیک های سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز تنگ بستانک شیراز)

این مطالعه با هدف ارزیابی تغییرات درصد پوشش و کاربری اراضی در فاصله زمانی 1988 تا 2005 در حوزه آبخیز تنگ بستانک استان فارس انجام شد. برای این منظور در ابتدا با استفاده‏ از تصاویر ماهواره‏های landsat و irs، نقشه ‏درصد پوشش‏گیاهی‏ تهیه ‏و با اصلاح‏ خطاهای ژیومتری، رادیومتری‏ و اختلاف ‏فصل ‏تصویربرداری، بهترین‏ ترکیب ‏باندی‏ انتخاب ‏و نقشه‏ کاربری ‏اراضی ‏با استفاده‏ از الگوریتم حداکثر احتمال ‏تشابه‏ و طبقه‏بندی ‏نظارت‏شده‏ تهیه ‏شد. صحت ‏نقشه‏های تولیدی با آزمون صحت ‏کلی‏ و کاپا تعیین گردید. نتایج تحقیق نشان ‏داد که اراضی بایر از 05/0 به 21/0درصد و دیمزارها از 51/0 به 65/1 درصد افزایش، در مقابل ‏جنگل با زیراشکوب مرتع متوسط از 7/40 به 33/12 درصد کاهش سطح داشته است که معادل 38/2267 هکتار از سطح حوزه می‏باشد و مراتع مشجر متوسط از 06/4 به 61/3 درصد کاهش یافته است. نقشه درصد پوشش‏گیاهی ‏نشان ‏داد که ‏مراتع ‏با پوشش‏گیاهی ‏متوسط ‏به‏‏ پوشش‏گیاهی ‏ضعیف‏ تبدیل‏ شده‏ و نیز جنگل‏ با زیراشکوب‏ مرتع‏ متوسط ‏به‏ جنگل‏ با زیراشکوب ‏مرتع ‏ضعیف‏ تبدیل‏ شده است. تحلیل ‏آماری در سطوح 1 و 5 % نشان داد طبقات‏ زراعت آبی برای سال 2005 به ترتیب 7/90 و 02/91 درصد و جنگل با زیراشکوب دیم 38/56 و 06/58 درصد از بیشترین و کمترین ‏درصد اطمینان‏ برخوردار است. نقشه ‏سال 1988 در سطوح ‏آماری ‏فوق ‏طبقات ‏زراعت ‏آبی ‏به‏ ترتیب7/92 و 1/93 و جنگل با زیراشکوب دیم با 88/55 و 47/58 درصد بیشترین و کمترین درصد اطمینان را دارند.