کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیایی و تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) در پهنه‌بندی درجه تناسب توسعه فیزیکی اراضی شهری (مطالعه موردی: شمال شهر کرج)

توسعه فیزیکی شهرها نیازمند بررسی اطلاعات وسیعی با هدف رسیدن به توسعه پایدار می‌باشد. در این مطالعه که به بررسی میزان توان حوزه آبخیز شمال شهر کرج جهت توسعه شهری پرداخته شده است از روش تصمیم گیری چند معیاره (mcdm) و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) جهت مقایسه زوجی معیارهای بیوفیزیکی، زیست محیطی و اقتصادی- اجتماعی استفاده شد. نتایج نشان داد، با توجه به این که فاکتورهای اقتصادی و اجتماعی نسبت به فاکتورهای بیوفیزیکی و زیست محیطی کمترین وزن‌ها را به خود اختصاص داده‌اند، در عین حال در محدود کردن منطقه برای توسعه تاثیر بسزایی داشتند. همچنین نتایج حاصل از نمودارهای آنالیز تحلیل حساسیت و نقشه نهایی نشان داد، که بخش بسیار محدودی از حوزه آبخیز شمال کرج، توان مناسب جهت توسعه شهری را دارا است. پهنه‌هایی که در منطقه با توان درجه 1 (مناسب) شناسایی شده اند، 38/18 درصد از کل حوزه را با مساحت 50/1855 هکتار به خود اختصاص داده‌اند.