تعیین کاربری در استفادۀ مجدد تطبیقی میراث صنعتی با بهره‌گیری از روش فرایند سلسله‌مراتبی تحلیلی

رواج گستردۀ استفادۀ مجدد تطبیقی از میراث صنعتی در سال‌های اخیر، لزوم یک بررسی همه‌جانبه درخصوص تدقیق و توجیه کاربری‌های پیشنهادی، خط‌مشی‌ها و روش‌های به‌کارگرفته‌شده را آشکار نموده است. تحول و تغییر سریع جامعۀ معاصر و توسعۀ شهرنشینی که با حمایت ناکافی از ساختمان‌های صنعتی همراه شده، این بقایای بااهمیت از میراث معاصر را به‌طور جدی تهدید می‌کند. استفادۀ مجدد تطبیقی از ساختمان‌های صنعتی که در فقدان عملکرد، همچون شبهی رنگ‌پریده از روزگار اوجشان به نظر می‌رسند گذشته از اینکه راهبرد‌ موثری برای حفظ و بازیابی نواحی صنعتی است، مزایای متعدد زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی را نیز به‌ همراه دارد. با‌وجوداین، درحالی‌که رویکردهای استفادۀ مجدد تطبیقی اغلب با نگاه خوش‌بینانه و چشم‌انداز موفقیت‌آمیز به کار می‌رود، با پروژه‌هایی نیز روبه‌رو می‌شویم که به نتایج مطلوب دست نیافته‌اند. تاکنون بررسی مروری مدون چندانی در مورد اینکه چه عوامل، معیارها و روش‌هایی در تعیین کاربری مجدد تاثیرگذار و دخیل بوده و باعث حصول موفقیتشان می‌شود، صورت نپذیرفته است. ازاین‌رو، این نوشتار در پی یافتن پاسخ به این سوال اساسی است که معیارها، ویژگی‌های تاثیرگذار و روش‌های موثر تعیین کاربری در پروژه‌های استفادۀ مجدد تطبیقی میراث صنعتی کدام‌‌اند. مقالۀ پیش رو با این هدف، ابتدا به بررسی مروری جامع بر روی تعریف‌ها، زمینه‌ها، رویکردها، معیارها، ویژگی‌های تاثیرگذار از مجرای سنجش و تحلیل نظریات و اسناد بین‌المللی پرداخته و سپس روش‌های موثر تعیین کاربری مجدد منطبقِ میراث صنعتی به‌طور خاص روش تصمیم‌گیری چندمعیاره را معرفی ‌کرده است. یافته‌های حاصل از پژوهش حاضر نشان می‌دهد که توجه به معیارهای اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی و فرهنگی به‌عنوان ویژگی‌هایی که صدر مطالعات و بررسی‌های محققان هستند، می‌تواند در تعیین کاربری موفق برای استفادۀ مجدد تطبیقی از میراث صنعتی گام موثری قلمداد شود.

designation of use in industrial heritage adaptive reuse by using the analytical hierarchy process method

the widespread prevalence of adaptive reuse of industrial heritage in recent years highlights an urgent need for a thorough review to clarify and justify the proposed uses, policies, and methods applied. the rapid transformation of contemporary society, accelerated urbanization, and inadequate support for industrial buildings seriously threaten these important relics of recent heritage. adaptive reuse of industrial structures, which often appear neglected and purposeless without new functionality, is an effective strategy for preserving and revitalizing industrial sites, offering numerous environmental, economic, and social advantages. although adaptive reuse approaches are commonly viewed with optimism and considered successful, some projects have not achieved the desired outcomes. until now, no systematic review has addressed which factors, criteria, and methods are effective and necessary in determining successful reuse. this article addresses this gap by exploring the central question: what are the criteria, influential characteristics, and effective methods for designating adaptive reuse in industrial heritage projects? to this end, the article will first present a comprehensive review of definitions, contexts, approaches, criteria, and impactful characteristics, informed by evaluating international theories and documents. it then introduces effective methods for determining suitable reuse applications for industrial heritage, focusing on the multi-criteria decision-making method. the results indicate that emphasizing economic, social, environmental, and cultural criteria—identified as the most prevalent factors in scholarly studies—is essential to establishing successful adaptive reuse for industrial heritage