باز شناخت اصالت در حفاظت و مرمت آثار تاریخی- فرهنگی با استناد به آراء اندیشمندان در قرن 19 و 20 میلادی

از آنجایی که اصالت از بنیادی ترین مفاهیم در فلسفه حفاظت - مرمت و مداخله حفاظتی _ مرمتی متاثر از نوع رویکرد به اصالت است و از دیگر سوی این مفهوم در طول تاریخ حفاظت با سایر مفاهیم مرتبط با آن چون ارزش، تمامیت و نیت خالق اثر رابطه تنگاتنگی داشته است در این مقاله کوشیده‌ایم این مفهوم را در قرن و 19 و 20 باز شناسیم. از این رو، مقاله حاضراز طریق بازخوانی و وا کاوی تاریخ حفاظت و مرمت از یک سو و دیدگاه‌های صاحبنظران از دیگر سو، با بهره‌گیری از روش تحقیق کیفی و راهبرد تحلیل محتوا، در پی بازشناخت اصالت و تعیین رویکردهای مختلف به آن در طول تاریخ حفاظت و مرمت است. در این پژوهش با بررسی تاریخ حفاظت توانستیم رویکرد به اصالت را، فارغ از سیر تاریخی، در قالب سه رویکرد عمده دسته بندی نماییم. رویکرد اول، قائل به اصالتِ مولفه هایی ثابت در اثر است. در حقیقت رویکرد اول در شئ به جستجوی امری ثابت پرداخته است. امری که در ضمن تغییر و تحول اثر، استمرار می‌یابد و در نتیجه این امر مستمر را واجد ارزش، لازمه اصالت و مستحق حفاظت دانسته است. این که چه چیزی موضوع تداوم و استمرار دانسته می‌شود، مستقیماً به بنیان‌های اندیشه‌ای و مبانی نظری پشتیبان آنها و آنچه از نظرشان ارزشمند بوده است مرتبط می‌گردد.رویکرد دوم اصالت را با تاریخمندی اثر گره می‌زند که می‌توان از آن به عنوان اصالت فرآیندی نام برد و سرانجام رویکرد سوم رویکردی است ناظر محور ( مخاطب محور) که در جریان شناخت و ارزیابی اثر، با اولویت بخشی به ناظر به جای اولویت دادن به اثر تاریخی، در تشخیص اصالت، رویکرد ناظر را مبنای قضاوت درباره اصالت اثر قرار می‌دهد .

authenticity in the nineteenth- and twentieth-century conservation and restoration of historical/cultural works based on expert views

since authenticity is one of the most fundamental concepts in the philosophy of conservation-restoration and conservation-restoration intervention, it is affected by the type of approach to authenticity. moreover, authenticity is related to other concepts such as value, integrity, and intention of the artist in the history of conservation. in this article, we study this concept during the nineteenth and twentieth centuries by reviewing and analyzing the history of conservation and restoration and expert views of authenticity to determine different approaches to it through a qualitative research method and content analysis strategy. different approaches to authenticity, regardless of their historical course, can be classified into three main groups. the first approach considers the authenticity of fixed components in a work—those that persist through time. this persistence gives them value and authenticity and justifies the work for conservation. the second approach considers authenticity with the historicity of the work, which can be called process authenticity. finally, the third approach is an observer-centered (audience-centered) approach that prioritizes the observer as the basis for judgment about the authenticity of a property.