بررسی تاثیر متقابل مولفه‌های سرمایۀ اجتماعی بر کیفیت زندگی در محله‌های شهری با استفاده از روش معادلات ساختاری (مورد مطالعه: محله‌های سلطان میراحمد و فین کاشان)

محله های شهری بستر ی مناسب برای شکل گیری ارتباطات پایدار اجتماعی و افزایش اعتماد و مشارکت اجتماعی است. با توسعۀ شهرها و تغییرات اساسی در الگوی زندگی ساکنان، با تغییرات گسترده در روابط نزدیک و گسست ارتباطات پیونددهنده روبه رو هستیم؛ به طوری که امروزه رویکرد های مبتنی بر افزایش سرمایۀ اجتماعی در جوامع محلی به عنوان راهکاری موثر در جهت توسعۀ پایدار اجتماعی و ارتقای کیفیت زندگی شناخته می شود. هدف پژوهش حاضر، شناسایی ابعاد سرمایۀ اجتماعی و کیفیت زندگی در سطح تحلیل محله های شهری و سنجش میزان تاثیرگذاری متقابل متغیر سرمایۀ اجتماعی و کیفیت زندگی، به خصوص در گونه های متفاوت، نظیر دو محلۀ سلطان میر احمد و فین کاشان است که بعد از نتیجه گیری بتوان به عنوان چارچوب سیاست گذاری برای توسعۀ شهری مورد استفاده قلمداد کرد. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی و برحسب گردآوری داده ها ترکیبی (تحلیل متون کیفی و روابط کمی سازی) است. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر چندمرحله ای و ابزار گردآوری اطلاعات، به صورت پرسشنامه بوده که اعتبار آن با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ مورد آزمون قرار گرفت. فرضیات به روش آزمون تفاوت میانگین دو نمونۀ مستقل (آزمون t) و آزمون همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش حاضر بیانگر وجود ارتباط معنی دار میان ابعاد متغیر سرمایۀ اجتماعی و کیفیت زندگی است. بیشترین تاثیرگذاری متغیر سرمایۀ اجتماعی بر متغیر کیفیت زندگی را شاخص اعتماد (85/0) و بیشترین تاثیر گذاری متغیر کیفیت زندگی بر سرمایۀ اجتماعی را شاخص سلامت محیط (88/0) داراست. نتایج پژوهش نشان دهندۀ آن است که از طریق افزایش اعتماد به عنوان تاثیرگذا رترین شاخص سرمایۀ اجتماعی می توان به ارتقای کیفیت زندگی محله های شهری دست یافت و همچنین با ارتقای شاخص های سلامت محیط به ارتقای کیفیت زندگی محله های شهری و در نتیجه سرمایۀ اجتماعی مطلوب تر دسترسی پیدا کرد. از تاثیر متقابل مولفه های سرمایۀ اجتماعی و کیفیت زندگی می توان در راستای بازتولید سرمایۀ غنی تر و کیفیت زندگی مطلوب تر در محله های شهری استفاده کرد.

Investigating the Mutual Effects of Social Capital and Quality of Life in Urban Neighborhoods Using Structural Equation Modeling (Case Study: Sultan Mir-Ahmad and Fin in Kashan)

Urban neighborhoods are a suitable context to form sustainable social relationships and increase trust and social participation. With the development of cities and fundamental changes in the lifestyles of residents, we are faced with widespread changes and even disconnections in close relationships. For this, the concept of social capital in local communities can be effectively employed for improving sustainable social development and quality of life.The purpose of this research is to identify the dimensions of social capital and quality of life at the level of urban neighborhoods and to measure the mutual effects between social capital and quality of life in the two neighborhoods of Sultan MirAhmad and Fin in Kashan. This is an applied research using combinatorial data analysis (qualitative literature analysis and quantification methods). Multistage sampling was used and data was gathered through questionnaires. The ttest, Pearson correlation, and structural equation modeling were used to assess the hypotheses.The results of the study indicate a significant relationship between all dimensions of social capital with those of quality of life. The most effective dimension of social capital on quality of life is the trust index (0.85), while the most effective dimension of quality of life on social capital is the environmental health index (0.88). Therefore, by improving trust as the most effective social capital index, it is possible to improve the quality of life in urban neighborhoods, and by improving environmental health indicators that improve quality of life in urban neighborhoods it is possible to the optimal social capital. The mutual effects of the dimensions of social capital and quality of life can be used to regenerate rich capital and better quality of life in urban neighborhoods.