پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش ‌آموزان براساس خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان براساس خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش‌آموزان رشته علوم تجربی سال آخر دبیرستان‌های دوره‏ی دوّم متوسطه دخترانه و پسرانه دولتی تهران در سال تحصیلی 93-1392 تشکیل می‌دادند که 560 دانش‌آموز دختر و پسر به روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای، به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به‌منظورجمع‌آوری داده‌ها از مقیاس خودپنداشت تحصیلی، مقیاس درونی بودن افراد قدرتمند و شانس و از نمره معدل به عنوان معیار پیشرفت تحصیلی استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون درspss21 استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که بین خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری با پیشرفت تحصیلی رابطه مستقیم معناداری (01/0>p) وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریباً 23 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان براساس خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری درونی به صورت مثبت قابل پیش‏بینی است. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که با افزایش خودپنداشت تحصیلی و مسند مهارگری درونی بر میزان پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان افزوده می‌شود. به‌عبارت ‌دیگر خودپنداشت تحصیلی و مسندمهارگری از متغیرهای مهم در پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان است.

Predicting academic achievement based on academic selfconcept and locus of control

The purpose of this study was to predict the academic achievement based on academic selfconcept and locus of control. The design of this study was correlationaldescriptive. The population consisted of all male and female preuniversity students in public high schools of Tehran majoring in natural sciences in the academic year of 20142015. From this population, 560 male and female students were selected using multistage random sampling. The instruments were academic selfconcept scale, and interiority, powerful people and chance scale. Also, the students’ GPA was considered as the criterion of their academic achievement. Data analysis was performed through Pearson's correlation coefficient and regression analysis in SPSS 21. The results showed a positive significant correlation between academic selfconcept and locus of control with academic achievement (p<0.01). The result of regression analysis also revealed that almost 23% of students’ academic achievement variance was predicted positively based on academic selfconcept and internal locus of control. Hence, it can be concluded that by increase of the level of academic selfconcept and locus of control, the academic achievement increases accordingly. In other words, academic selfconcept and locus of control are the most important variables in academic achievement of the students.