بررسی مقایسه ‌ای رابطه‌ ی نیازهای بنیادی روان ‌شناختی خود تعیین‌گری و سازگاری فردی در دانش‌آموزان تیزهوش و عادی

هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه‌ای رابطه‌ی نیازهای بنیادی روان‌شناختی خودتعیین گری و سازگاری فردی دانش‌آموزان تیزهوش و عادی می باشد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی است. بدین منظور280 نفر از دانش‌آموزان تیزهوش و عادی مدارس شهر زاهدان با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های شخصیت کالیفرنیا و مقیاس نیازهای روان‌شناختی اساسی پاسخ دادند. نتایج نشان داد، خودتعیین‌گری دانش‌آموزان عادی از تیزهوش بیشتر است. اما دانش‌آموزان از نظر سازگاری فردی، باهم تفاوت معناداری ندارند. همچنین نتایج رابطه ی معناداری بین خودتعیین‌گری و سازگاری فردی دانش‌آموزان نشان می‌دهد(01/0>p). نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام نشان داد که نیاز به ارتباط و نیاز به شایستگی به میزان 33 درصد می‌توانند سازگاری فردی دانش‌آموزان را پیش بینی نمایند. بنابراین وقتی نیازهای روانی دانش‌آموزان برآورده می‌شود، آنها به تکالیف درسی توجه بیشتری نموده و به انجام آنها علاقمند خواهند شد