اثربخشی آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی بر سازگاری اجتماعی و سرمایه روان‌شناختی دختران نوجوان ناسازگار

پژوهش حاضر باهدف شناسایی اثر آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی بر سازگاری اجتماعی و سرمایه روان‌شناختی دختران نوجوان ناسازگار انجام پذیرفت، پژوهش از نوع آزمایشی و در چارچوب طرح پیش‌آزمون–پس‌آزمون با گروه گواه اجرا گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دختر سال اول دبیرستان‌های دولتی در سال تحصیلی 94-93 شهر هشتگرد بود که به روش تصادفی مرحله‌ای، دو دبیرستان انتخاب شد و بر اساس نمره‌کسب ‌شده از اجرای اولیه پرسشنامه سازگاری اجتماعی نمونه‌ای شامل 60 نفر از نمرات پایین تر از میانگین، برای پژوهش برگزیده شده و به‌تصادف در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گرداوری اطلاعات به واسطه دو ابزار، پرسشنامه سازگاری دانش آموزان  و پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی لوتاتزوهمکاران صورت پذیرفت. به‌ منظور اجرای پژوهش و مطابق با طرح پیش‌آزمون–پس‌آزمون ابتدا هر دو گروه در پیش‌آزمون سنجیده شدند، سپس گروه آزمایش طی هشت جلسه تحت آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی قرار گرفتند و مجدداً در پس‌آزمون هر دو گروه به سنجش درآمدند. جهت تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد و نتایج تفاوت معنادار میان گروه آزمایش و گواه را در هر دو متغیر سازگاری اجتماعی و سرمایه روان شناختی نشان داد (05/0>p). بر این اساس می‌توان گفت آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی بر افزایش سازگاری دانش‌آموزان موثر بوده و منجر به بهبود سرمایه روان شناختی در کلیه مولفه‌های آن‌ شامل خودکارآمدی، امید، خوش‌بینی و تاب‌آوری می‌شود.