نقش جهت‌گیری اهداف پیشرفت در عملکرد ریاضی: با میانجی گری خودنظم دهی دانش‌آموزان
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
کُرد بهمن
|
|
منبع
|
روان شناسي مدرسه و آموزشگاه - 1395 - دوره : 5 - شماره : 4 - صفحه:85 -100
|
|
|
|
|
چکیده
|
هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه جهت گیرهای اهداف پیشرفت با عملکرد ریاضی دانش‌آموزان و نقش میانجی گری خودنظم دهی در بین جهت‌گیری‌های اهداف پیشرفت و عملکرد ریاضی دانش‌آموزان پایه دوم متوسطه بود. روش نمونه‌گیری مورد استفاده «روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه ای» است که 358 نفر بوده است. این پژوهش از نوع همبستگی است و متغیرهای جهت‌گیری اهداف و راهبردهای خودنظم دهی به عنوان متغیرهای پیش بین و عملکرد ریاضی به عنوان متغیر ملاک مدنظر قرار گرفت. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های جهت‌گیری اهداف پیشرفت میدلتون و میدگلی، راهبردهای خودنظم دهی پینتریچ و دی گروت و نمره درس ریاضی به عنوان عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان استفاده شد. یافته ها نشان داد: بین خودنظم دهی، متغیرهای جهت‌گیری اهداف تسلطی و جهت‌گیری اهداف عملکرد گرایشی و عملکرد ریاضی رابطه معنادار وجود دارد اما جهت‌گیری اهداف عملکرد اجتنابی با خودنظم دهی و عملکرد ریاضی رابطه معنادار برقرار نیست؛ همچنین یافته‌ها حاکی از آنست که اثر مستقیم خودنظم دهی و اثرهای مستقیم و غیر مستقیم جهت‌گیری اهداف عملکرد گرایشی و تسلطی بر روی عملکرد ریاضی مثبت و معنادار است. بنابراین، خودنظم دهی نقش میانجی گری معناداری و تسهیل گری بین جهت گیری های انگیزشی با عملکرد تحصیلی ریاضی ایفا می‌کند.
|
|
کلیدواژه
|
جهت‌گیری های اهداف، خودنظم دهی، عملکرد ریاضی، دانش‌آموزان
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد, گروه روان‌شناسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
kord_b@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|