تبیین نقش اثر بخشی آموزش مهارت‌های مقابله‌ای بر خودکارآمدی و عزت نفس دانش‌آموزان پسر پایه‌ی اول دوره‌ی متوسطه

این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی مهارت‌های مقابله‌ای بر عزت نفس و خودکارآمدی دانش‌آموزان پسر مقطع اول متوسطه‌ی شهرستان مشکین‌شهر انجام شده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع طرح‌های پیش‌آزمون‌ـ پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه‌ی آماری شامل: تمامی دانش‌آموزان پسر مقطع اول متوسطه دبیرستان‌های شهرستان مشکین‌شهر در رده‌ سنی (15 سال) و در سال تحصیلی 92-91 بوده که حجم نمونه آن به تعداد 30 نفر از میان جامعه که عزت نفس و خودکارآمدی پایینی داشتند پس از ارایه آزمون عزت نفس کوپر اسمیت و آزمون خودکارآمدی عمومی شرر و آدامز انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 2 گروه 15 نفری گمارده شدند. گروه آزمایش(تحت آموزش مهارت‌های مقابله‌ای 8 جلسه‌ای 5/1 ساعته قرار گرفت) و گروه کنترل که هیچ آموزش مقابله‌ای دریافت نکرد. پس از پایان جلسات آموزش مهارت‌های مقابله‌ای هر دو گروه با هم مقایسه شدند تا اثر بخشی آموزش مهارت‌های مقابله‌ای در گروه آزمایش مشخص گردد. داده‌های حاصل با استفاده از تحلیل آماری کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش ضمن همسویی تقریبی با یافته‌های پژوهشی دیگر تاکید می‌کند که آموزش مهارت‌های مقابله‌ای در جهت کنار آمدن دانش‌آموزان با چالش‌های زندگی و افزایش عزت نفس و ایجاد باورهای خودکارآمدی در آنها موثر بوده است.