اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد امید درمانی بر افزایش امید و بهزیستی روان‌شناختی دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر امید درمانی بر افزایش امید و بهزیستی روان‌شناختی دانش‌آموزان بود. این پژوهش، به‌صورت آزمایشی بوده و در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه شامل 30 دانش‌آموز دبیرستانی دختر شهرستان خرم آباد بودند. ابتدا از 170 دانش‌آموز آزمون‌های امید اسنایدر و بهزیستی روان‌شناختی ریف به عمل آمد؛ سپس تعداد 30 نفر از جامعه فوق که نمره‌ی پایین‌تری را در این آزمون‌ها کسب کرده بودند، انتخاب شدند. از این تعداد، 15 نفر برای گروه آزمایش و 15 نفر برای گروه کنترل به‌صورت جایگزینی تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمایشی روش امید درمانی را طی 8 جلسه نود دقیقه‌ای (هر هفته یک جلسه) دریافت کردند. پس از اتمام جلسات مجدداً آزمون‌های امید و بهزیستی روان‌شناختی روی دو گروه اجرا گردید. یافته‌ها نشان داد که بین میانگین نمره‌های پس‌آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود داشت، به‌نحوی که امیددرمانی گروهی موجب افزایش امید و بهزیستی روان‌شناختی گروه آزمایش شده است. امید درمانی به شیوه‌ی گروهی باعث افزایش امید و بهزیستی روان‌شناختی دانش‌آموزان می‌شود. بنابراین شایسته است به منظور ارتقای کیفیت زندگی دانش‌آموزان، ارایه‌ی خدمات آموزشی و برنامه‌های ارتقا دهنده‌ی امید با روش‌های مناسبی مانند یادگیری براساس حل مساله با مشارکت فعال دانش‌آموز در فرآیند بحث با برنامه‌ریزی مدون انجام پذیرد