رابطه سبک‌های یادگیری با الگوی تدریس انطباقی

شناسایی سبک‌های یادگیری دانش‌آموزان و ایجاد سازگاری و انطباق الگوهای تدریس با سبک‌های یادگیری فراگیران دارای نقش و اهمیت فراوانی در اثر بخشی فرایندهای تدریس و یادگیری در نظام آموزشی است. بنابراین هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه‌ی سبک‌های یادگیری دانش‌آموزان با الگوی تدریس انطباقی است. جامعه‌ی آماری این پژوهش را تمامی دانش‌آموزان مقطع دبیرستان رشته‌ی ریاضی فیزیک شهر زنجان در سال تحصیلی 93-92 تشکیل می دهد. از میان این دانش‌آموزان 205 نفر با توجه به جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. از این تعداد 60 نفر دختر و 145 نفر پسر که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه سبک یادگیری کلب و پرسش‌نامه‌ی الگوی تدریس انطباقی استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و آمار استنباطی (روش همبستگی پیرسون و روش تحلیل رگرسیون) و با کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که بین تمام سبک‌های یادگیری با الگوی تدریس انطباقی راابطه‌ی مثبت و معنی‌داری وجود دارد و سبک یادگیری همگرا به عنوان قوی‌ترین عامل در پیش‌بینی الگوی تدریس انطباقی بود.