مقایسه‌ی نگرش به ازدواج و طلاق و دلبستگی به همسالان در دانش‌آموزان پسر دبیرستانی خانواده‌های عادی و طلاق

هدف پژوهش حاضر مقایسه نگرش به ازدواج و طلاق و دلبستگی به همسالان در فرزندان پسر خانواده‌های عادی و طلاق است. جامعه ی آماری این مطالعه را تمام دانش‌آموزان پسر دبیرستانی خانواده‌های عادی و طلاق شهر اهواز در سال تحصیلی 91-90 تشکیل داده است. از این جامعه ی آماری، نمونه ای به تعداد 240 نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسش‌نامه ی نگرش به ازدواج براتن و روزن (mas)، پرسش‌نامه ی نگرش به طلاق کینایرد و جرارد (ads)، پرسش‌نامه ی دلبستگی به والدین و همسالان (ippa) و پرسش‌نامه ی جمعیت شناختی محقق ساخته استفاده شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش مبنی بر نگرش مثبت تر فرزندان پسر خانواده‌های عادی به ازدواج و دلبستگی بیشتر به همسالان و نیز نگرش منفی تر آنها به پدیده‌ی طلاق از تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که نگرش پسران خانواده‌های عادی نسبت به ازدواج مثبت تر و نسبت به طلاق منفی تر بود. نتایج پژوهش حاضر همچنین نشان می دهد که بین پسران خانواده‌های عادی و طلاق از نظر دلبستگی به همسالان تفاوت معنا داری وجود دارد. نتایج به دست آمده و مضامین آموزشی و درمانی حاصل از این پژوهش به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.