رابطه‌ی باورهای اساسی و ادراک از روابط والدینی با بهزیستی ذهنی دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی باورهای اساسی و ادراک از روابط والدینی با بهزیستی ذهنی بود. به همین منظور، 655 دانش‌آموز دختر و پسر رشته‌های نظری از دبیرستان‌های شهر تهران به روش خوشه‌ای انتخاب شدند و به سیاهه‌ی باورهای اساسی (bbi)، مقیاس ادراک والدین (pops)، مقیاس رضایت از زندگی و مقیاس‌های عاطفه مثبت و عاطفه منفی پاسخ دادند. یافته‌های حاصل از تحلیل‌های همبستگی و رگرسیون چندمتغیری گام به گام نشان داد که باور به دنیای معنادار، باور به خود مطلوب، ادراک گرمی والدین و ادراک از حمایت والدین از خود مختاری با بهزیستی ذهنی رابطه‌ی مثبت دارد. باور به دنیای معنادار به همراه ادراک گرمی والدین، باور به خود مطلوب وادراک حمایت والدین از خود مختاری 51 درصد از تغییرات بهزیستی ذهنی را تبیین می‌کند. بر اساس این یافته‌ها تلاش برای ایجاد باورهای مثبت و بهینه سازی روابط والدینی با ارتقا سطح بهزیستی ذهنی دانش‌آموزان همراه است.