رابطه ی سبک مدیریت کلاس معلمان با انگیزش و پیشرفت ریاضی دانش آموزان پنجم ابتدایی

هدف این پژوهش، بررسی رابطه ی سبک مدیریت کلاس معلمان با انگیزش و پیشرفت ریاضی دانش آموزان پایه ی پنجم ابتدایی بود. به همین منظور، کل معلمان پایه ی پنجم ابتدایی(51 معلم) و 612 دانش آموز پایه ی پنجم ابتدایی شهرستان اسلام آباد غرب به صورت تصادفی انتخاب شدند. معلمان پرسش‌نامه ی نگرش و باورهای معلمان در مورد مدیریت کلاس و دانش آموزان زیر مقیاس انگیزش ریاضی از مقیاس انگیزش مدرسه ابتدایی را تکمیل کردند. برای ارزیابی پیشرفت ریاضی از نمرات نوبت اول درس ریاضی دانش آموزان استفاده شد. روش تحقیق همبستگی بود. نتایج نشان داد که بین سبک مدیریت کلاس تعامل گرای معلمان با انگیزش ریاضی(322/0=r)، بین سبک مدیریت کلاس تعامل گرای(126/0=r) و سبک مداخله گر (103/0=r) معلمان با پیشرفت ریاضی دانش آموزان رابطه ی معنی دار وجود دارد. بر اساس نتایج رگرسیون چند متغیری، سبک مدیریت کلاس تعامل گرای معلمان قوی ترین متغیر برای پیش بینی انگیزش ریاضی دانش آموزان و سبک های مدیریت کلاس تعامل گرا و مداخله گر معلمان قوی ترین متغیرها برای پیش بینی پیشرفت ریاضی دانش آموزان است(05/0 > p). توجه به سبک مدیریت کلاس تعامل گرا به عنوان موثرترین سبک مدیریت کلاس در کلاس-های ریاضی می‌تواند در بهبود افزایش انگیزش و پیشرفت ریاضی دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی نقش مهمی ایفا کند.