اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر بلوغ عاطفی و ادراک شایستگی در دانش آموزان دختر تک والد پایه پنجم ابتدایی

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر بلوغ عاطفی و ادراک شایستگی در دانش آموزان دختر تک والد پایه پنجم ابتدایی بود. روش: این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌‌آزمون-پس‌‌آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر تک والدی پایه ی پنجم ابتدایی شهر مهاباد می باشد که در سال تحصیلی 1401-1400 در مدارس مشغول به تحصیل بودند. روش ‌‌نمونه‌‌گیری در پژوهش حاضر به‌صورت نمونه‌‌گیری تصادفی ساده بود که 8 نفر در گروه آزمایش ‌‌و 8 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند و گروه آزمایش‌‌ آموزش مهارت‌‌های مثبت اندیشی را در طی 10 جلسه 1 ساعته دریافت کردند. ابزارمورد استفاده پژوهش حاضر پرسشنامه ادراک شایستگی (هارتر، 1982) و پرسشنامه بلوغ عاطفی (سینک و بهارگاوا،1991) بود. داده‏ﻫﺎ با اﺳﺘﻔﺎده از آزمون ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻛﻮوارﻳﺎﻧﺲ چند متغیره ﻣﻮرد تجزیه‌وتحلیل ﻗﺮار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس برای تاثیر آموزش درمان مبتنی بر مثبت اندیشی بر بلوغ عاطفی و ادراک شایستگی در دانش آموزان در گروه‎ها در مرحله پس‌آزمون و پس از کنترل اثر پیش‌آزمون نشان داد که تفاوت دو گروه در پس‌آزمون معنادار است و اندازه اثر (مجذور اتا) برای بلوغ عاطفی و ادراک شایستگی بترتیب برابر 0.497، 0.670 بود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش مهارت‌‌های مثبت اندیشی بر بلوغ عاطفی و افزایش ادراک شایستگی در دانش آموزان دختر تاثیر دارد.

the effectiveness of positive thinking training on emotional maturity and perception of competence in single-parent female students of fifth grade

objective: the aim of the current research was the effectiveness of positive thinking training on emotional maturity and perception of competence in fifth-grade single-parent female students. methods: this research was conducted as a semi-experimental method with a pre-test-post-test design with an experimental and control group. the statistical population of the research includes all single-parent female students of fifth grade in mahabad city who were studying in schools in the academic year 1400-1401. the sampling method in the present study was a simple random sampling in which 8 people were in the experimental group and 8 people were in the control group, and the experimental group received positive thinking skills training during 10 1-hour sessions. the instruments used in the present study were the self- perception profile for children (harter, 1982) and the emotional maturity scale(singh and bhargav, 1991). the data were analyzed using the analysis of the covariance test. results: the results of covariance analysis for the effect of positivity-based therapy training on emotional maturity and perception of competence in students in groups in the post-test phase and after controlling for the pre-test effect showed that the difference between the two groups in the post-test is significant and the effect size (eta square) for emotional maturity and perception of competence was 0.497 and 0.670, respectively. conclusion: accordingly, it can be concluded that teaching positive thinking skills has an effect on emotional maturity and increases the perception of competence in female students.