اثربخشی برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی برذهن آگاهی برکیفیت روابط والد-کود ک و استرس فرزندپروری والدین کودکاِن سن پیش از دبستان شهر تهران

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت روابط والد-کودک و استرس فرزندپروری والدین کودکان(سن پیش از دبستان) شهر تهران بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش جمع‌‌آوری داده‌‌ها از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون-ﭘﺲآزﻣﻮن و گروه کنترل و همراه با مرحله پیگیری 2 ماهه بود. جامعه مورد پژوهش تمام والدین کودکان سن زیر پیش دبستان شهر تهران در سال 1399 بودند. ابتدا به روش نمونه‌گیری در دسترس 30 نفر انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند(15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل). گروه آزمایش تحت 8 جلسه 120 دقیقه‌ای برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفت. از مقیاس تعامل والد- کودک پیانتا(1992) و پرسشنامه استرس فرزندپروری آبدین(1995) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تحلیل داده‌ها از طریق نرم‌افزار spss در دو بخش توصیفی و استنباطی(تحلیل واریانس با اندازه‏گیری مکرر و آزمون بن فرونی) انجام پذیرفت.یافته‌ها: نتایج بیانگر این بود که برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی توانسته است کیفیت روابط والد-کودک و استرس فرزندپروری والدین به‌طور معناداری بهبود بخشیده و نتایج در دوره پیگیری نیز ماندگار بوده است (05/0>p).نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی می‌تواند به عنوان مداخله‌ای موثر برای بهبود کیفیت روابط والد-کودک و استرس فرزندپروری والدین مورد استفاده قرار گیرند.

the effectiveness of mindfulness-based parenting education program on quality of parent-child relationships and parenting stress of parents of preschool children in tehran

objective: the aim of this study was to investigate the effectiveness of mindfulness-based parenting education program on quality of parent-child relationships and parenting stress of children (under preschool age) in tehran city. methods: this study is an applied one, and quasi-experimental study was conducted with a pretest-posttest design with control group and two month’s follow-up was used to collect the data. the statistical population was all parents of children in tehran city in year 1399. in first, 30 people were selected by available sampling method and then randomly divided into experimental and control groups (15 experimental and 15 control). for the parents of children in the experimental group, the mindfulness-based parenting education program was implemented in 8 sessions, each session lasting two hour. the instruments used in this study include the parent child relationship scale of pianta (1992) and parenting stress index–short form of abidin (1995). data analysis was performed using spss software in two sections: descriptive and inferential (analysis of variance with repeated measures and post-hoc bonferroni). results: results indicated that mindfulness-based parenting education program, significantly improvement quality of parent-child relationships and parenting stress of children (under preschool age) in tehran city and the results have had enough consistency in the follow-up period, as well (p<0.05). conclusion: the study findings proposed that mindfulness-based parenting education program can be used as an effective intervention in order to improvement the quality of parent-child relationships and parenting stress.