میزان همخوانی روابط کلامی و غیرکلامی معلمان در جریان تدریس و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان

این پژوهش به منظور بررسی میزان همخوانی روابط غیرکلامی با کلامی معلمان ابتدایی در جریان تدریس و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. بدین منظور از بین 1600 نفر معلم دوره ابتدایی شهرستان اردبیل، تعداد 400 نفر به شیوه ی‌ خوشه ای چند مرحله ای انتخاب‌ گردید. دانش آموزان‌ کلاس‌های این معلمان به تعداد10831نفر به عنوان نمونه ی بعدی انتخاب شدند. ابزار جمع-آوری داده ها، اسناد و مدارک، فهرست وارسی براساس جدول طبقه-بندی تحلیل تعاملی فلندرز و جدول همخوانی ارتباط غیرکلامی با کلامی گالووی و فرنچ بود. کمترین ضریب پایایی (میزان ثبات بین کدگذاری مشاهده گران) براساس فرمول اسکات برابر 84/0 محاسبه شد که مقدار پایایی مناسبی است. روش جمع آوری داده ها به صورت مشاهده حضوری و روش پژوهش از نوع تحقیقات همبستگی بود. داده های بدست آمده پس از توصیف، با استفاده از رگرسیون تحلیل گردید. نتایج پژوهش نشان داد: ارتباط غیرکلامی معلمان در جریان تدریس با ارتباط کلامی آنان متناسب بوده، برای دانش آموزان جنبه ی ترغیبی داشته است. اندازه‌های همخوانی مولفه های ارتباط غیر کلامی با ارتباط کلامی معلمان پیش بین معنی داری برای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است، سهم تمامی مولفه ها به جز آرامبخشی- تنشی در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان معنی دار است.