بررسی ارتباط دست برتری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره راهنمایی

هدف پژوهش حاضربررسی ارتباط دست برتری با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان راهنمایی بوده است. بدین منظور 901 دانش آموز (441 پسر و460 دختر) کلاس اول تا سوم راهنمایی با میانگین سنی 13 سال و 5 ماه (حداقل 11 وحداکثر20 سال) و با انحراف استاندارد 1 سال و دو ماه که در منطقه 5 آموزش و پرورش تهران در مدارس عادی به تحصیل اشتغال داشتند، به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای سنجش دست-برتری از پرسشنامه دست برتری چاپمن و برای پیشرفت تحصیلی از معدل دانش آموزان در امتحانات کتبی نوبت اول دروس دینی، جغرافی، اجتماعی، ریاضی، املا، علوم، تاریخ، املای زبان، عربی و حرفه و فن استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان غیرراست دستی (چپ دستی ودوسوتوانی) در دانش آموزان 16 درصد است و این میزان در دختران و پسران یکسان است. مقایسه میانگین کلی نمرات دانش آموزان راست دست و غیر راست دست با استفاده از آزمون t نشان داد که نمرات پیشرفت تحصیلی دو گروه تفاوت معناداری با یکدیگر ندارد. با این حال مقایسه معدل پیشرفت تحصیلی دو گروه در دروس دهگانه نشان داد که تنها در درس تاریخ پیشرفت تحصیلی دانش آموزان غیر راست دست بیشتر از دانش آموزان راست دست است (0.03=?). بنابراین دست برتری به خودی خود ارتباطی با پیشرفت تحصیلی در دوره راهنمایی ندارد و والدین و اولیای دانش آموزان نباید نگران راست دستی یا چپ دستی فرزندان خود باشند.