تدوین مدل علی بهزیستی تحصیلی بر اساس خودتنظیمی انگیزشی و خودکارآمدی هیجانی با نقش واسطه‌ای سرسختی تحصیلی در دانش آموزان

هدف: این پژوهش تدوین مدل علی بهزیستی تحصیلی بر اساس خود تنظیمی انگیزشی و خودکارآمدی هیجانی با نقش واسطه ای سرسختی تحصیلی  در دانش آموزان دختر سال سوم دوره متوسطه شهر سنندج در سال تحصیلی 98-97 بود.روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و مدل معادلات ساختاری بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 600 نفر از دانش آموزان انتخاب شدند. پرسشنامه های بهزیستی تحصیلی تومینین-سوینی و همکاران(2012)، سرسختی تحصیلی بنیشک و همکاران (2005)، خودتنظیمی انگیزشی ولترز (1998) و خودکارآمدی هیجانی بورلی و همکاران (2008) به عنوان ابزارهای سنجش مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها با دو نرم افزار spss و amos انجام شد.یافته ها: یافته ها بیانگر تاثیر غیرمستقیم و معنادار خودتنظیمی انگیزشی و خودکارآمدی هیجانی بر بهزیستی تحصیلی از طریق سرسختی تحصیلی بود. به عبارت دیگر، یافته ها نشان داد که خودتنظیمی انگیزشی و خودکارآمدی هیجانی بر سرسختی تحصیلی و سرسختی تحصیلی بر بهزیستی تحصیلی اثر مستقیم و معنی داری دارد (0.05< p). همچنین خودتنظیمی انگیزشی بر خودکارآمدی هیجانی اثر مستقیم و بر سرسختی تحصیلی اثر معنادار و غیرمستقیم نیز دارد (0.05< p).نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در مجموع خودتنظیمی انگیزشی و خودکارآمدی هیجانی می توانند پیش بین مناسبی برای بهزیستی تحصیلی دانش آموزان از طریق سرسختی تحصیلی آنها باشد (0.05< p). نتایج حاصل از پژوهش حاضر، مطابق با نظریه خودتعیین گری بیان می دارد که خودتنظیمی انگیزشی یا همان انگیزش خودگردان با افزایش ظرفیت چالش پذیری و توانایی حل مسئله‌ و تلاش برای یادگیری بهتر موجب ارتقای بهزیستی تحصیلی می شود.

casual modeling of academic well-being based on motivational self-regulation and emotional self-efficacy by mediating role of academic hardiness in students

objective: the aim of present research was presenting casual model of academic well-being based on motivational self-regulation and emotional self-efficacy by mediating role of academic hardiness in female students in the third year of high school in sanandaj in the school year of 97-98.methods: the research method was descriptive-correlational and structural equation modeling. 600 students were selected using the multi-stage cluster sampling method. the tuominen-soini et al. s academic well-being questionnaire (2012), benishek et al. s academic hardiness scale (2005), wolters motivational self-regulation scale (1999) and beverly et al.’s emotional self-efficacy scale (2008) were used for data collecting. data analysis was done by spss and amos softwares.results: the findings showed an indirect and significant effect of motivational self-regulation and emotional self-efficacy on academic well-being through academic hardiness. in other words, the findings showed that motivational self-regulation and emotional self-efficacy have a direct and significant effect on academic hardiness and academic hardiness affect academic well-being directly and significantly. also, motivational self-regulation has a direct effect on emotional self-efficacy and a significant and indirect effect on academic hardiness.conclusion: the results of the present study showed that in general, motivational self-regulation and emotional self-efficacy can be suitable predictors for the academic well-being of students through their academic hardiness. the results of the present study, in accordance with the theory of self-determination, indicate that motivational self-regulation or the same as self-motivation increases academic welfare by increasing the capacity for challenge and problem-solving ability and striving for better learning.