الگوی روابط ساختاری انسجام/سازش‌یافتگی خانواده، خودپنداره تحصیلی و مقبولیت اجتماعی با سازگاری با مدرسه: نقش میانجی اشتیاق تحصیلی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی روابط ساختاری انسجام و سازش یافتگی خانواده و مقبولیت اجتماعی با سازگاری با مدرسه: نقش میانجی اشتیاق و خودپنداره تحصیلی انجام گرفت.روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. کلیه دانش‌آموزان پایه‌های پنجم و ششم مدارس ابتدایی شهر اردبیل در سال تحصیلی 97-96 جامعه آماری پژوهش حاضر را تشکیل دادند  (5237=n).  تعداد 268 نفر از این افراد به شیوه نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شده و در پژوهش حاضر شرکت کردند. برای جمع‌آوری داده‌ها از ابزارهای زمینه‌یابی سازگاری دانش‌آموزان، پرسش نامه خودپنداره تحصیلی، پرسش نامه اشتیاق به مدرسه، پرسش‌نامه مقبولیت اجتماعی و مقیاس ارزیابی انسجام و سازش یافتگی خانواده استفاده شد. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون‌های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر با استفاده از نرم‌افزارهای spss23 و لیزرل7/lisrel8 تجزیه‌وتحلیل شد.یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که مدل ساختاری سازگاری با مدرسه بر اساس انسجام خانواده، مقبولیت اجتماعی و خودپنداره تحصیلی با میانجیگری اشتیاق تحصیلی از برازش مناسبی برخوردار است. این نتایج نشان داد که انسجام خانواده، مقبولیت اجتماعی و خودپنداره تحصیلی هم اثر مستقیم و اثر غیرمستقیمی با میانجیگری اشتیاق تحصیلی بر سازگاری با مدرسه داشت. سازش یافتگی خانواده نیز تنها تاثیر مستقیمی بر سازگاری با مدرسه داشت(0.05>p).  نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سیستم‌های خانوادگی منسجم و حمایت‌کننده و مقبولیت اجتماعی و خودپنداره تحصیلی دانش‌آموزان می‌تواند هم طور مستقیم و هم با میانجیگری اشتیاق تحصیلی در سازگاری دانش‌آموزان با مدرسه نقش داشته باشد.

the model of structural relationships of family cohesion /adaptability, academic selfconcept and social acceptability with school adjustment: the mediator role of educational engagement

objective: the current study was aimed to investigate the model of structural relationships of family cohesion /adaptability, academic selfconcept and social acceptability with school adjustment: the mediator role of educational engagement.methods: the method of this study was descriptivecorrelational. the whole students of five and sex grades of primary schools in 9697 educational years were constituted the statistical population of this study. the two hundred and sixty eight students selected by multistage random sampling from this statistical population and participated in this study. the instruments of students adjustment survey, academic selfconcept, educational engagement, social desirability and family cohesion  and adaptability scale were used for gathering data. the gatherd data were analyzed by pearson correlation and multiple regression tests and path analysis using spss23 and lisrel8.7results: the found results showed that the structural model of adjustment to school basing on family cohesion, academic selfconcept and social desirability with mediating role of and educational engagement have a good fitness. these results showed that family cohesion, academic selfconcept and social desirability have a direct effect on the adjustment to school and have indirect effect of it via educational engagement. but, family adaptability has alone direct effect on adjustment to school (p<0/05).conclusion: the results of this study reveal that the cohesive and supportive family systems, academic selfconcept and social desirability can affect students’ adjustment to school both directly and nondirectly via educational engagement.