اثربخشی درمان شناختی - رفتاری بر تعلل ورزی تصمیم گیری و خود کارآمدی تحصیلی دانش آموزان

هدف: هدف پژوهش حاضر مطالعه ی اثربخشی مداخله شناختی رفتاری بر تعلل ورزی تصمیم گیری و خود کارآمدی تحصیلی دانش آموزان بود.  روش‌ها: روش پژوهش حاضر آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش  شامل، همه دانش‏ آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان مراغه در سال تحصیلی 1398-1399 بود. در این پژوهش با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای30 دانش آموز در دو گروه آزمایشی و کنترل (هر گروه 15 نفر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی و تعلل ورزی تصمیم گیری استفاده شد و پروتکل درمان شناختی رفتاری بر روی دانش آموزان گروه آزمایش اجرا شد.  برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد.یافته‌ها: بر اساس نتایج حاصل از آزمون کوواریانس، درمان شناختی رفتاری در مرحله پس آزمون بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش تعلل ورزی تصمیم گیری اثر معنی داری داشت (p<0/05).نتیجه‌گیری: با توجه به یافته ی حاصل شده می توان گفت که استفاده مستقیم و غیرمستقیم از آموزش های شناختی رفتاری می تواند در جهت افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش تعلل ورزی تصمیم گیری  کمک کننده باشد.

The effectiveness of cognitivebehavioral intervention on decisional procrastination and academic self efficacy education the students

Objective: This study aimed to determine the effectiveness of cognitivebehavioral intervention decisional procrastination and academic selfefficacy students.Methods: The research method was experimental with pretest and posttest with control group. The study sample consisted of all high school students Maragheh city. In this study, using cluster sampling method 30 high school student in experimental and control groups (each subgroup of 15 patients) were selected as sample. To collect data, a questionnaire, was used by academic selfefficacy and decisional procrastination and cognitivebehavioral treatment protocol testing was conducted on students. For data analysis of univariate analysis of covariance was used.Results: Based on the results of covariance test, posttest cognitivebehavioral therapy on increasing the academic selfefficacy and reduce procrastination decision had a significant effect (P<0.05).Conclusion: Based on the results obtained, it can be said that the direct and indirect use of training cognitive behavioral therapy can be used to increase the academic selfefficacy and reduce decisional procrastination help.