اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تنظیم هیجان و تحریک پذیری دانش آموزان مبتلا به اختلال بد تنظیمی خلق مخرب

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تنظیم هیجان و تحریک پذیری دانش آموزان مبتلا به اختلال بدتنظیمی خلق مخرب انجام شد.روش‌ها: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، 30 دانش آموز مقطع راهنمایی، که با استفاده از مصاحبه تشخیصی، به عنوان افراد مبتلا به اختلال بدتنظیمی خلق مخرب تشخیص داده شده بودند، به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. آنها به ابزارهای شاخص واکنش پذیری عاطفی استرینگرز و همکاران و مقیاس تنظیم هیجانی گارنفسکی و کرایج پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و با استفاده از نرم افزار spss21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد که درمان شناختی رفتاری باعث کاهش معنی دار مولفه های منفی خود تنظیمی هیجانی یعنی ملامت دیگران، نشخوار فکری، فاجعه سازی و افزایش مولفه های مثبت تنظیم هیجانی یعنی توجه مثبت، ارزیابی مثبت، توجه مجدد و پذیرش گردید(p<0/05). همچنین این روش درمانی، باعث شد که میزان تحریک پذیری گروه نمونه به میزان قابل ملاحظه ای کاهش یابد.نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت که این شیوه درمان می تواند بر تنظیم هیجانات و کاهش تحریک‌پذیری این بیماران موثر واقع شود.

The efficacy of cognitive behavior therapy on emotion regulation and irritability of the students suffered from disruptive mood dysregulation disorder

Objective: The research aimed at studying the efficacy of cognitive behavior therapy on emotion regulation and irritability of the students suffered from disruptive mood dysregulation disorder. Methods: The method of the present study is quasiexperimental. Using purposive sampling thirty junior high school students suffered from disruptive mood dysregulation disorder were selected through diagnostic interview, then were randomly set in an experimental and a control group (each group consisted of 15 people). They answered to emotional reactivity index and Emotional adjustment scale and whose validity and reliability are confirmed. Data were analyzed by Multivariate Analysis of Covariance (MONCOVA) method and using the SPSS21 software.Results: The findings showed that cognitivebehavioral therapy significantly reduced the negative components of emotional selfregulation such as blaming others, rumination, catastrophizing, and increasing the positive components of emotional regulation, positive attention, positive evaluation, reconsideration and acceptance. Treatment also led to a significant reduction in the excitability of the sample group.Conclusion: Therefore, it can be concluded that this treatment can be effective in emotion regulation and irritability of these patients.