بررسی نقش درگیری(مشارکت) والدین در پایستگی تحصیلی دانش آموزان با میانجی گری رضایت و اشتیاق تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط ساختاری درگیری (یا مشارکت) والدین و پایستگی تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی با میانجی گری رضایت و اشتیاق تحصیلی بوده است. به این منظور، از بین دانش آموزان دبیرستانی شهرستان شهرکرد 330 نفر (150 پسر و 180 دختر)  به شیوه تصادفی خوشه ای انتخاب و با پرسشنامه های درگیری والدین، پایستگی تحصیلی، رضایت تحصیلی، اشتیاق تحصیلی مورد بررسی قرار گرفتند. برای بررسی مدل مفروض و روابط بین متغیرها از تحلیل مسیر استفاده شد. در این مدل، چنین فرض شد که مشارکت والدین متغیر آشکار برون زا؛ رضایت و اشتیاق تحصیلی متغیرهای آشکار میانجی و پایستگی تحصیلی متغیر آشکار درون زا می باشد. به عبارت دیگر مشارکت والدین از طریق دو متغیر رضایت و اشتیاق تحصیلی به افزایش پایستگی تحصیلی می انجامد. مقدار شاخص گزارش شده(49/1) برای کای اسکوئر نسبی حاکی از وضعیت خوب برای این مدل می باشد. شاخص برازش توکر لویس(tli) و شاخص برازش تطبیقی(cfi) نیز حاکی از قابل قبول بودن و حتی عالی بودن مدل بود. مقدار شاخص ریشه دوم میانگین مربعات باقی مانده (rmsea) 03/0 بوده که بیانگر آنست که مدل حاضر تائید شده و با داده ها برازش دارد. خلاصه نتایج حاکی از آنست که مشارکت والدین با واسطه گری رضایت و اشتیاق تحصیلی بر پایستگی تحصیلی تاثیر می گذارد. بنابراین مشارکت، درگیری و همراهی والدین با دانش آموزان در انجام وظایف تحصیلی میتواند اشتیاق و رضایت آنان را در امر تحصیل افزایش دهد و این امر به دانش آموزان کمک می کند که بر موانع و چالشهای تحصیلی غلبه کنند و پایستگی بیشتری داشته باشند.

Investigating the role of paternal involvement on academic buoyancy of high school students by mediators of satisfaction and academic engagement.

The purpose of the present study was to investigate the relationship between paternal involvement and academic buoyancy of high school students by mediators of satisfaction and academic engagement. Therefore, among high school students in ShahreKord 330 students (100 boys and 130 girls) were randomly selected. Then, they were reviewed by parental involvement, academic buoyancy, satisfaction and academic engagement questionnaires. path analysis was used to examine the relationship between variables. In this model, the parental involvement was assumed as a exogenous variable, satisfaction and academic engagement were as mediator variables and academic buoyancy as a clear intrinsic variable. In other words, the parental involvement would increase academic buoyancy through two variables of satisfaction and academic engagement. The reported index value (1.49) for the Chisquare indicated good status of the model. The TLI index and the CFI index also suggested that the model was acceptable and even excellent. The second root mean squares’ values (RMSEA) was 0.03, which indicated that the model confirmed and fitted to the data. In sum, the results suggested that parental involvement affected academic buoyancy through satisfaction and academic engagement mediators. Therefore, parent’s participation and involvement with students to complete the academic tasks can increase their eagerness and satisfaction in learning, and help them to overcome educational obstacles and challenges and they have more buoyancy.