پیش‌بینی بهزیستی تحصیلی براساس احساس تعلق به مدرسه و نشاط ذهنی با میانجیگری جهت‌گیری هدف در دانش‌آموزان

هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی بهزیستی تحصیلی بر اساس احساس تعلق به مدرسه و نشاط ذهنی با میانجیگری جهت‌گیری هدف در دانش‌آموزان دبیرستانی شهرستان قهاوند بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره اول و دوم متوسطه به تعداد 1126 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای 285 نفر انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های استاندارد بهزیستی تحصیلی تومینین سوینی، جهت‌گیری هدف الیوت و مک گریگور و همکاران، نشاط ذهنی رایان و فردریک و پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات  استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. یافته ها نشان داد که الگوی پیشنهادی واسطه مندی جهت گیری هدف در رابطه بین نشاط ذهنی و احساس تعلق به مدرسه با بهزیستی تحصیلی برازش مطلوبی دارد، به طوری که احساس تعلق به مدرسه و نشاط ذهنی با نقش میانجی جهت‌گیری هدف توانستند 54 درصد از واریانس بهزیستی تحصیلی دانش آموزان را تبیین نمایند. بخش دیگری از یافته ها حاکی از آن بود که احساس تعلق به مدرسه و نشاط ذهنی توانستند 8 درصد از واریانس جهت گیری هدف را پیش‌بینی کنند. به طور کلی نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که نشاط ذهنی فقط به صورت غیر مستقیم توان پیش بینی بهزیستی تحصیلی را دارد، ولی متغیر احساس تعلق به مدرسه به صورت مستقیم و غیر مستقیم از توان پیش بینی بهزیستی تحصیلی دانش آموزان برخوردار است.

Predicting educational wellbeing and mental vitality of high school students based on their feeling of belonging to the school mediated by goal orientation

The purpose of this study was to predict educational wellbeing and mental vitality of high school students based on their feelings of belonging to the school mediated by goal orientation in Ghahavand town. The research method was descriptive and correlational. The population of this study included all high school students (1126) who were selected by cluster sampling. The data were collected by TuminninSweeney, Elliot, and McGregor et al., Ryan and Frederick as well as Bry, Betty, and Watts’ Scales. The data were analyzed by the structural equation modeling. Findings showed that the hypothesized model, that is the mediating role of goal orientation in relation between mental vitality and feeling of belonging to school with educational wellbeing is fit, so that the feeling of belonging to school and subjective vitality with the mediating role of goal orientation can explain 54% of the variance of the student’s educational wellbeing. Another part of the findings indicated that the feeling of belonging to the school and mental vitality could predict 8% of the goal orientation variance, respectively. In general, the results of this study indicated that mental vitality only can predict educational wellbeing indirectly; however, the sense of belonging to the school, indirectly and directly has the ability to predict students’ academic wellbeing.