مقایسه اثر بخشی آموزش راهبردهای مقابله با استرس و راهبردهای کمک خواهی بر استرس تحصیلی

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش راهبردهای مقابله با استرس و راهبردهای کمک خواهی بر استرس تحصیلی بود. روش پژوهش آزمایشی طرح پیش آزمون پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه ی پژوهش دانش آموزان پایه اول دبیرستان های دولتی دخترانه  ناحیه 4 آموزش و پرورش شهر تبریز در سال تحصیلی 96-1395 بود که 60  نفر از آنان به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (آموزش راهبردهای مقابله با استرس و آموزش راهبردهای کمک خواهی) و یک گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش مقیاس استرس تحصیلی بود. نتایج با استفاده از آزمون تحلیل واریانس ترکیبی(بین گروهی درون گروهی) تحلیل شد. نتایج نشان داد،آموزش راهبردهای مقابله با استرس و راهبردهای کمک خواهی به صورت معناداری باعث کاهش استرس تحصیلی می شود. همچنین بر اساس نتایج  بین اثر بخشی دو روش تفاوت معنادرای وجود ندارد. بنابراین پیشنهاد می شود، برنامه آموزش راهبردهای مقابله با استرس و کمک خواهی می تواند جزء برنامه های مداخلاتی در سطوح گروه های هدف و جمعیت عمومی مراکز مشاوره ی مدارس برای کاهش استرس تحصیلی به کار رود.

Comparison between the effectiveness of teaching strategies to coping with stress and helping strategies on academic stress

The purpose of this study was to compare the effectiveness of teaching strategies to coping with stress and helping strategies on academic stress. The research population of the first grade high school students was 4th educational district of Tabriz City in 196596, 60 of which were selected by purposeful sampling method and randomly assigned to two experimental groups (education stress management strategies and training strategies for counseling) and a control group was replaced. Research method was a semiexperimental pretestposttest design with two experimental and one control groups. The research tool was the academic stress scale. The results were analyzed using combined analysis of variance (intragroup). The results showed that teaching strategies for coping with stress and helping strategies significantly reduce academic stress. Also, based on the results, there is no meaningful difference between the two methods of effectiveness. Therefore, it is suggested that the training program on stress coping strategies and assistance be used as an intervention program at the levels of target groups and on the general population of counseling centers at schools for reducing educational stress.