رابطه سبک‌های ارتباطی والدین با خودشیفتگی در دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهر بیرجند

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین سبک‌های ارتباطی والدین با خودشیفتگی دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان بیرجند بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر بیرجند در سال تحصیلی 1397-1398 که مشغول به تحصیل هستند را تشکیل می‌دهد که از میان آن‌ها 360 نفر (بر اساس جدول مورگان) در این پژوهش شرکت و پرسشنامه سبک‌های ارتباطی کوئرنر و فیتزپاتریک و پرسشنامه خودشیفته راسکین و تری را تکمیل کردند. از ضریب همبستگی و رگرسیون گام ‌به‌گام برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد بین سبک ارتباطی گفت ‌و شنود بااحساس اقتدارطلبی، برتری‌طلبی و محق بودن رابطه معناداری وجود دارد، درحالی‌که قدرت پیش‌بینی ارتباط خانوادگی از نوع همنوایی معنادار نبود؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت، خانواده‌های با جهت‌گیری گفت‌وشنود، باعث افزایش ویژگی‌های شخصیتی اقتدارطلبی، برتری‌طلبی و محق بودن در فرزندان خود می‌شوند.

On the relationship between parents’ parenting styles and narcissism in junior high school female students in Birjand

The purpose of this study was to determine the relationship between parents’ communication styles with narcissistic students. The research method was correlation and the population included all female junior high school students in the city of Birjand in the academic year 13981397, from whom 360 were selected as the sample (based on Morgan table). In this research, the Querner and Fitzpatrick communication styles questionnaire and narcissism questionnaire of Roskin and Terry were employed. The correlation coefficient and stepwise regression were used for data analysis. The results showed that there is a significant relationship between the communication style of dialogue and the sense of truth, prudence and authoritarianism, while the power of predicting a family relationship was not significant in terms of consistency. Therefore, it can be said that families with orientation in dialogue increases sense of truth, supremacy and authoritarianism.