پیش بینی سلامت روان دانش‌آموزان براساس باورهای دینی، خودکارآمدی تحصیلی و رشد اخلاقی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سلامت روان دانش آموزان براساس باورهای دینی، خودکارآمدی تحصیلی و رشد اخلاقی  انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه دبیرستان های دخترانه و پسرانه دولتی رشت در سال تحصیلی 95-1396 تشکیل دادند که 250 دانش آموز دختر و پسر به روش نمونه گیری چندمرحله ای، به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسش نامه سلامت روان، پرسشنامه باورهای دینی، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی و پرسش نامه رشد اخلاقی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین باورهای دینی، خودکارآمدی تحصیلی و رشد اخلاقی با سلامت روان دانش آموزان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد (p<0.01). نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که 0.31 درصد از کل واریانس سلامت روان دانش آموزان به وسیله باورهای دینی، خودکارآمدی تحصیلی و رشد اخلاقی پیش بینی می شود (p<0.01). بنابراین با افزایش باورهای دینی، خودکارآمدی تحصیلی و رشد اخلاقی بر میزان سلامت روان دانش آموزان افزوده می شود. به عبارت دیگر باورهای دینی، خودکارآمدی تحصیلی و رشد اخلاقی از متغیرهای مهم در سلامت روان دانش آموزان است.