نقش شیوه‌های فرزندپروری و سبک‌های دلبستگی در پیش‌بینی سازگاری دانش‌آموزان با مدرسه

سازگاری دانش آموزان با مدرسه یکی از ملزومات آموزش می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شیوه‌های فرزندپروری و سبک های دلبستگی در سازگاری دانش آموزان با مدرسه انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این  پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان مراغه که درسال تحصیلی 95- 1394مشغول به تحصیل بودند تشکیل دادند. نمونه مورد مطالعه، 222 نفر از این دانش‌آموزان بود که به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش‌نامه‌های شیوه های اقتدار والدینی، سبک های دلبستگی وسازگاری با مدرسه استفاده شد. داده های به‌دست‌آمده نیز با استفاده از آزمون‌های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که سازگاری دانش آموزان با مدرسه باسبک فرزندپروری مقتدر (r=0/33، p<0.001) ) و سبک دلبستگی ایمن((p≤0.001) ، r=0/43) ارتباط مثبت ولی با دلبستگی ناایمن (r=-0/32، (p≤0.001)) ارتباط منفی دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد سبک فرزندپروری مقتدر و سبک دلبستگی ایمن به‌صورت مثبت و سبک دلبستگی ناایمن به‌صورت منفی قادر به پیش بینی سازگاری دانش آموزان با مدرسه می باشند. نتایج این مطالعه نشان‌دهنده الگوی انعکاسی کیفیت روابط والد فرزندی در سایر روابط اجتماعی به‌ویژه در ارتباط با مدرسه است.