اثر بخشی آموزش ادراک دیداری بر بهبود توجه دانش‌آموزان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی آموزش ادراک دیداری بر بهبود توجه دانش آموزان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/  بیش فعالی بود. این پژوهش به صورت آزمایشی و با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی دانش آموزان پسر دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی که در مقطع پیش دبستانی شهر اردبیل در سال تحصیلی 95-96 مشغول به تحصیل بودند تشکیل داد، که از بین آن ها تعداد 30 نفر به شیوه غربالگری، پس از مصاحبه بالینی ساخت مند انتخاب و به طور تصادفی و با نسبت های مساوی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار های مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل آزمون توجه تولزپیرون  و فرم کوتاه و تجدید نظر شده ی مقیاس درجه بندی کانرز والدین بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و گروه کنترل در توجه بعد از ارائه آموزش ادراک دیداری تفاوت معنی داری وجود دارد. این یافته ها نشان می دهد که آموزش ادراک دیداری در بهبود توجه کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی موثر است.