بررسی نسبت سرمایه‌ اجتماعی و ماهیت پول اعتباری

پول به‌عنوان یک پدیده‌ اجتماعی، با تفاسیر متعددی در میان مکاتب اقتصادی روبه‌رو است. تلقی اشتباه از ماهیت پول و موضوع‌شناسی نادرست آن توسط فقها، سبب صدور احکام نادرست پیرامون پدیده‌ی مستحدثه‌ی پول می‌شود. این مقاله با استفاده از روش تحلیلی - توصیفی و با تحلیل فرآیند خلق پول، به بررسی نسبت سرمایه‌ی اجتماعی و ماهیت پول اعتباری می‌پردازد. براساس یافته‌های مقاله، پول پدیده‌ای اجتماعی است که شکل‌گیری آن ارتباط تنگاتنگی با اعتباریات اجتماعی دارد. با تکیه بر نظریه‌ی اعتباریات علامه طباطبائی، سرمایه‌ی اجتماعی را می‌توان به‌عنوان امری حقیقی، پشتوانه‌ی خلق پول دانست. این رویکرد دلالت‌های متمایزی برای حکمرانی پولی دارد. در این چارچوب، مدیریت انتظارات تورمی از وظایف اصلی بانک‌های مرکزی است؛ تقویت سرمایۀ اجتماعی حاکمیت می‌تواند به بهبود روابط نظام پولی و تنظیم انتظارات تورمی متناسب با اهداف سیاستی حکمران پولی کمک کند.

studying the relationship between social capital and the nature of i’tibari )credit) money

as a social phenomenon, money has been differently defined and interpreted by economic schools. the wrong perception of the nature of money and its incorrect interpretation by jurists has sometimes led to incorrect rulings regarding the newly created phenomenon of money. using the analytical-descriptive method and analyzing the process of money creation, this article studies the relationship between social capital and the nature of credit money. based on the findings, money is a social phenomenon whose formation is closely related to social credits. based on allameh tabatabaei’s theory of iʿtibari perceptions, social capital can be considered as a real phenomenon supporting the creation of money. this approach has distinct implications for monetary governance. within this framework, managing inflation expectations is among the core duties of central banks. strengthening the social capital of the government can help improve monetary system relations and adjust inflation expectations in line with the policy goals of monetary governance.