ارزیابی دستورالعمل آمارهای مالی دولت (gfs) در ساختار بودجه‌ریزی کشور با نگرش اسلامی

طبق تبصره 48 قانون بودجه 1380 و ماده 77 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی مصوب 27/11/1380، دولت موظف است آمارهای مالی خود را مطابق دستورالعمل پیشنهادی صندوق بین‌المللی پول موسوم به دستورالعمل آمارهای مالی دولت (gfs) تنظیم کند. این دستورالعمل بین‌المللی دربردارنده مجموعه‌ای از مفاهیم‌، تعاریف‌، طبقه‌بندی‌ها و قوانین حسابداری است. یافته‌های این تحقیق که با روشی تطبیقی-تحلیلی انجام شده است، از ناسازگاری برخی مبانی، تعاریف، اهداف و الزامات این دستورالعمل با آموزه‌های دینی و اسناد بالادستی کشور حکایت دارد. این دستورالعمل عمدتا با هدف افزایش شفافیت بودجه کشورها در راستای بهره‌مندی شرکت‌های چند ملیتی و گسترش سیاست‌های جهانی‌شدن تنظیم شده است. استفاده از این دستورالعمل در بودجه‌ریزی کشور نه تنها باعث بهبود شفافیت نشده، بلکه زمینه‌ساز آسیب‌هایی همچون آزادسازی بی‌ضابطه قیمت‌‌گذاری‌ها، حداقلی کردن مداخله حاکمیت در اقتصاد، محدود کردن منابع درآمدی دولت و غلبه نگاه سکولار در هزینه‌کردهای دولت بوده است. ترکیب الزامات این سند با برخی رویه‌های موجود در بودجه‌ریزی کشور، حتی موجب انفعال در حسابداری بودجه، افزایش پیچیدگی سند بودجه و طولانی‌شدن فرآیند بودجه‌ریزی شده است. مشکلات موجود لزوم تدوین رویکرد بومی در تنظیم آمارهای مالی دولت را ضروری می‌سازد.