بررسی و تحلیل کاربست رهیافت سناریوسازی درآینده روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران (مطالعه موردی دولت یازدهم و اتحادیه اروپا)

هدف پژوهش حاضر تحلیل و تشریح آینده روابط ایران و اتحادیه اروپا در سیاست‌های اتخاذی دولت یازدهم در قالب رهیافت آینده‌پژوهی است. باروی کار آمدن دلت روحانی و اتخاذ سیاست تنش‌زدایی توام با اعتدال‌گرایی در داخل و خارج، تحلیل‌گران و اندیشمندان نقطه عطفی را در روابط و مناسبات خارجی ایران مطرح کردند، یکی از مناطقی که در سیاست خارجی دولت یازدهم جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده است، اتحادیه اروپاست. ازآنجایی‌که هم جمهوری اسلامی ایران و هم اتحادیه اروپا از بازیگران مهم نظام بین‌الملل به‌حساب می‌آیند، ارتباط متقابل طرفین در بسیاری از موارد تعیین‌کننده است. در این پژوهش تلاش می‌شود بر مبنای روش توصیفی ـ تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه‌ای ـ اسنادی به این سوال اصلی پاسخ دهد که چه سرانجامی می‌توان برای روابط این دو قطب مهم منطقه و بین‌الملل در آینده متصور شد؟ کدام مولفه در ارتباطات و مناسبات ایران و اتحادیه اروپا مهم تلقی می‌شود یافته‌های پژوهش در چارچوب آینده‌پژوهی حاکی از آن است که جمهوری اسلامی ایران به‌رغم اختلاف‌نظرهایی که با اتحادیه اروپا بر سر مسائلی چون حقوق بشر، روند صلح خاورمیانه، مسئله هسته‌ای و تروریسم دارد، منافع مشترکی نیز در قالب انرژی و سرمایه‌گذاری خارجی، مدیریت تحولات خاورمیانه و ... برخوردار است از سوی دیگر. اتحادیه اروپا نیز در تلاش بوده است از طریق تعمیق روابط خود با ایران اسلامی و برخی دیگر از کشور‌های منطقه، حضور و نفوذ خود را در کل منطقه افزایش دهد؛همین امر می‌تواند به تعامل، بهبود و توسعه روابط طرفین منجر گردد.