ارزش های آسیایی؛ تقدم «توسعه» بر«حقوق بشر»

کشورهای آسیایی با امضای اعلامیۀ بانکوک و اعلامیه حقوق بشر آسه آن موجب تقویت مناظره‌هایی شدند که نقطۀ ثقل آن تمایز «ارزش‌های آسیایی» از ارزش‌های‌ لیبرال دموکراسی مدعی جهان‌شمولی‌ است. این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش‌ است که «نسبت حقوق بشر و توسعه در گفتمان ارزش های آسیایی چگونه است » یافته های بدست آمده از پردازش فرضیه مقاله نشان می‌دهد طرح گفتمان ارزش ‌های آسیایی برآمده از اندیشه کشورهای آسیایی به توسعه بوده و جزئی از تلاش آن‌ها برای محقق ساختن لوازم توسعه است. گفتمان لیبرال حاکم بر سیاست توسعه با پافشاری بر در اختیار داشتن انحصاری فرمول مشروع توسعه کشورهایی را که تشخیص می‌دهند توسعه آن‌ها از راه دیگر می‌گذرد، تحت فشار قرار داده و به این ترتیب عملا توسعه را برای آن‌ها ناممکن می‌سازند. بر این اساس گفتمان ارزش‌های آسیایی تلاشی بود برای شکستن این انحصار و مشروعیت‌بخشیدن به راه دیگری از توسعه برای به چالش‌کشیدن هژمونی گفتمان حاکم. گفتمان ارزش‌های آسیایی با تاکید بر مولفه‌‌هایی چون اولویت وظیفه بر حقوق، خانواده‌گرایی، اصالت اجتماع و احترام به اقتدار و انضباط از‌ طریق برون‌گذاری، طرد و ارائه بدیل از معنای نشانه ‌های مفصل‌بندی شده در گفتمان لیبرال دموکراسی، هژمونی آن را از بین برده‌است.