نسبت سنجی شهر و دیپلماسی در عصر جهانی شدن

ارتباطات و اطلاعات جهانی سبب گردیده است تا پدیدها و روابط پیرامونی آنها با یکدیگر تغییر و تحولی بنیادین را بر خویش ببینند. آنچنان که فرآیند «جهانی شدن» به عنوان بستری فراگیر و باویژگیهایی چون ظهور «دهکده الکترونیک جهانی»، «انقلاب اطلاعات»، «گسترش آگاهی جهانی»، «ارتقاء خودآگاهی جمعی بشری» و «پایان جغرافیا و آغاز عصر سیبرنیتیک» توان آن را دارد که بر اقتصاد، سیاست، فرهنگ و... تاثیر نهد.«شهر»ها نیز در این فرآیند تاثیری متقابل را می نهند. این تغییر و تحولات، عمده عامل تحول در «روابط بین المل» و «دیپلماسی» میباشد؛ آنچنان که دیگر روابط بین الملل صرفاً شامل مراودات دولت ـ ملتها نمیباشد.سوال اصلی ما در این نوشتار آن است که «چگونه نسبتی مابین تغییرات جهانی شدن با روابط شهرها از یک سوی و روابط بین الملل با دولت ـ ملتها از سوی دیگر برقرار میباشد؟»مفروض این نوشتار بر آن است که هرگاه ساختارهای جهانی دستخوش تغییر و تحول شوند، دیپلماسی نیز متحول میشود؛ لذا ما در این پژوهش با تکیه به روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی قصد آن داریم تا بیان نماییم که (فرضیه اصلی) «روابط بین الملل در نسبتی عام با تحولات جهانی شدن رو به سوی دیپلماسیهای موازی چون دیپلماسی شهری آورده و از سطح صرف دولت ـ ملتهای رسمی به سمت بازیگران متداخل غیردولتی حرکت نموده و اقدام به ایجاد روابط دو و چند سویه نموده است».