ایدئولوژی بدبینانه: سیاست خارجی ایالات متحده در برابر جمهوری اسلامی ایران

بررسی امتناع در برقراری روابط میان ایران و آمریکا، مهم­ترین بحث حوزه مطالعات ایران و آمریکاست. در زمینه اینکه چرا این روابط عادی نمی­شود، معمولاً بیشتر انتقادات متوجه سیاست خارجی ایران بوده و سیاست خارجی آمریکا بسیار کم­انتقاد مفروض گرفته می­شود. این مقاله در نظر دارد با بررسی انتقادی سیاست خارجی ایالات متحده در دوران کلینتون و بوش (سال­های مقارن با ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی، 84 1376)، چنان فرضیه­ای را به چالش بکشد. در این راه، فرضیه رقیب این است که برداشت مسلط در سیاست خارجی آمریکا از جمهوری اسلامی بر پایه مبانی خاصی شکل می­گیرد که در چالش با جمهوری اسلامی، به شکل یک «ایدئولوژی بدبینانه» عمل می­کند که عادی­شدن این روابط را برنمی­تابد. برای بررسی این فرضیه، نخست مهم­ترین مبانی سیاست خارجی آمریکا در برابر جمهوری اسلامی بررسی می­شود تا نشان داده شود چگونه تحت یک ایدئولوژی بدبینانه سامان می­یابد. سپس، این سیاست را در سال­های یاد شده بررسی می­کنیم و الگوهایی از آن را استخراج می­کنیم که نشان­دهنده امتناع از عادی­شدن روابط با جمهوری اسلامی ایران است.