مطالعة تطبیقی در مواجهة جهان اسلام با جهان محلّی گرایی

 هویت اسلام و مسلمان، نسل به نسل دائما در حال بازشناسی و بازتعریف است، تا در جهانی که هر روز بر پیچیدگی آن افزوده می شود، فهم منسجمی از آن ارائه شود. این تلاش­های وسیع، نتیجه جهان بینی­ها یا متاثر از مفاهیم و هویت­های متعدد دیگر اعم از دینی و ایدئولوژیکی است. آن­ها فقط بر تحولات درونی اسلام مبتنی نیستند، بلکه ثمره تعامل روندهای دو جانبه درونی/ برونی­ای هستند که به بهترین وجه در سیلان میان مقیاس‌های محلّی و جهانی، گذشته و آینده قرار می­گیرند. اصطلاحات مدرنیته و پست مدرنیته، این علاقه انسان به فهم منسجم معنادار را که ریشه در تاریخ و آینده هویت جمعی مرتبط با زمان و مکان دارد، تبیین نمی‌کنند، و به همین دلیل، اصطلاح «جهان محلّی گرایی» را به­کار می بریم که تاحدی نشانگر پدیدارهای پیچیده با تکثّر فرهنگی و مکانی مانند جوامع مسلمان عرب در باره دیگر ادیان است. در این مطالعه، جهان محلّی­گرایی را به عنوان پروسه­ای تعریف کرده ایم که پیوسته  بازتاب دهنده فلسفه، ایدئولوژی، عقیده، درک و فهم سنن متناظر و واقعیت­های عینی است. این بررسی تطبیقی، با روش تحلیلی اسنادی و با هدف گذار از مفاهیم متقابل برای رسیدن به معانی جامع انجام شده است. نتیجه مهم این مطالعه، بهره­گیری از اصطلاح جهان محلی‌گرایی برای حل معضلاتی است که با مدرنیسم و پست مدرنیسم، قابل رفع نبوده­اند.