سنجش و تحلیل میزان ادغام کلان‌شهرهای تهران و استانبول در فرایند جهانی شدن

جهانی شدن، دربرگیرنده‌ی چندین فرایند عظیم است که با تاریخ آمیخته شده و گستره‌ی وسیعی از روند سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را در برمی‌‌گیرد. جهانی شدن به مثابه‌ی نزدیک کردن جهان به یکدیگر و آگاهی کشورها از اوضاع هم‌دیگر است؛ به عبارت دیگر، جهان به سرعت در حال دگرگونی به فضایی اجتماعی و نسبتاً واحد است که توسط نیروهای اقتصادی- فناوری، اجتماعی و سیاسی شکل می‌گیرد، به گونه‌ای که گسترش ابعاد مورد نظر در نقطه‌‌ای از جهان، بر روی زندگی افراد، نهادها و بنگاه‌ها در نقطه‌ی دیگر جهان، تاثیر و نتیجه‌ی شگرفی بر جای می‌‌گذارد. تمامی کلان‌شهرها در تلاش‌‌اند تا وارد این فرایند شوند و بتوانند از آثار مثبت آن بهره گیرند. پژوهش حاضر به‌صورت توصیفی- تحلیلی و کاربردی انجام گردیده و آمار و اطلاعات، به‌صورت کتابخانه‌‌ای و بهره‌‌گیری از اسناد و منابع دست اول و رسمی گردآوری شده است. دو کلان‌شهر تهران و استانبول به عنوان مطالعه‌ی موردی در کنار یکدیگر به‌صورت تطبیقی انتخاب شده‌‌اند. هدف از انجام پژوهش این است که نشان داده شود کدام یک از کلان‌شهرهای تهران و استانبول، بیشتر وارد فرایند جهانی شده‌‌اند. جهت استنباط، علاوه بر آمار و جداول توصیفی، بر اساس آزمون‌‌های t و من وتینی، معناداری تفاوت‌‌ها را به‌دست‌‌ آورده‌‌ایم. نتیجه‌ی پژوهش نشان می‌‌دهد که عملکرد تهران در مقابل استانبول، بسیار ناچیز است و تهران نتوانسته با استانبول رقابت کند. در نهایت نیز پیشنهاداتی مانند توسعه و تقویت خدمات مالی بین‌‌المللی در کلان‌شهر تهران جهت ادغام در فرایند جهانی شدن ارایه شده است.