اسلام گرایی در قرن بیستم: تداوم‌ها و گسست‌ها

یک قرن گذشته تا کنون، موج اسلام‌گرایی تاثیرات عمده‌ای بر معادلات منطقه‌ای و جهانی داشته است. به جرات می‌توان گفت، مهمترین متغیر تاثیرگذار در خاورمیانه به عنوان بحران خیزترین منطقه جهان اسلام گرایی و پدیده‌های ناشی از آن است. اگر چه اسلام گرایی را به هیچ وجه نمی‌توان پدیده ای یکدست درنظر گرفت، اما نقطه مشترک تمامی طیف ها و جریانات درونی آن، تلاش برای حل بحران‌های جهان اسلام با توسل به اسلام و عناصر زبانی حاصل از آن است. در این میان نوع، ماهیت و ساختار بحر‌ان‌ها بر نحوه مفصل‌بندی اسلام گرایان تاثیرات عمده ای گذارده، بطوری‌که می‌توان ادعا کرد با وجود آنکه سنّت اسلامی میان آنها مشترک است اما ساختار متفاوت باعث شکل‌گیری نقاط گسست، میان نسل‌های مختلف اسلام‌گرایی شده است.در این مقاله بر آنیم تا نشان دهیم چه نقاط شباهت و گسستی میان بنیادگرایی کلاسیک با اسلام گرایی مدرن وجود دارد، و دلایل شکل گیری این گسست‌ها چه بوده است؟مقاله استدلال می‌کند که ساختار شکل‌گیری اسلام‌گرایی مدرن عامل اصلی گسست میان اسلام گرایی مدرن با بنیادگرایی کلاسیک است.در نهایت با مطرح کردن مطالعه‌ی موردی گروه المهاجرون الگوی رفتاری یکی از گروه های اسلام گرا مبتنی بر عقلانیت غیر متعارف، توضیح داده خواهد شد.