راهبردنگاری جرائم بانکی در سیاست‌گذاری‌های پولی و بانکی

زمینه و هدف: موضوع سیاست‌گذاری در قبال جرائم بانکی و راهبردهای پیشگیری و مقابله با آن جرائم به‌ویژه بزه پول‌شویی در ابعاد بین‌المللی و داخلی کشورها از اهمیت خاصی برخوردار است تا جایی که گروه اقدام مالی و حتی بانک تسویه بین‌المللی با عنایت به این استانداردها به رتبه‌بندی بانک‌ها و سبک‌های مترتب بر آن در کشورها مبادرت می‌نمایند. ازاین‌رو، هدف این مقاله تبیین سیاست‌گذاری‌های پولی و بانکی و شناسایی راهبردهای ملی ناظر بر جرائم بانکی با تکیه‌بر اسناد بین‌المللی است.روش تحقیق: تحقیق حاضر بر اساس روش توصیفی و تحلیلی و بر پایه اسناد و منابع کتابخانه‌ای نگاشته شده است.یافته‌ها: در میان‌ انواع راهبردهای ناظر بر جرائم بانکی‌، راهبرد سرکوبگرانه در سیاست‌گذاری‌های پولی و بانکی بیش از‌ همه‌ رواج دارد، لیکن مطالعات‌ جرم‌شناسانه نشان می‌دهد که سیاست جنایی واکنشی با محوریت کیفرانگاری برای از بین بردن ریشه‌های‌ جرائم بانکی سودمند نبوده است.نتیجه‌گیری: راهبرد سرکوبگرانه با تفوق نظام کیفری و پاسخ‌گویی دولتی به جرائم بانکی بدون تغییر مدل مرجع، در ایران راهبردی انطباقی بوده که با راهبرد انقطاعی سیاست جنایی فعال اسناد بین‌المللی دایر بر تغییر و جهش از مدل غالب دولتی به جامعه‌ی، سنخیتی ندارد.

Banking Crimes Strategy in Monetary & Banking Policies Making

Background & Aim: The issue of policing against bank crimes and strategies for preventing and combating those crimes, especially money laundering in international and domestic dimensions of countries is very important to the extent that the Financial Action Task Force and even the International Settlements Bank, in accordance with these standards, rank banks and their respective styles in countries. Therefore, the purpose of this paper is to explain monetary and banking policies and to identify national strategies for banking Crimes based on international documents.Methodology: This research is based on descriptive and analytical method and based on library documents and resources.Findings: Among all types of banking crimes strategies, repressive strategy is most prevalent in monetary and banking policy making, Criminological studies, however, show that a criminalreactive criminal policy has not been helpful in eliminating the roots of bank crimes.Conclusion: Suppressive strategy with superiority of penal system and state accountability to banking crimes without changing the reference model, in Iran it has been an adaptive strategy that has nothing to do with the discontinuous strategy of the active criminal policy of international documents aimed at shifting from the dominant model of government to society.