مقدمه بر مفهوم پردازی تاب آوری فرهنگی

در چند دهه اخیر مطالعات متعددی در مورد سازه های روان شناختی مرتبط با تجربه بحران صورت گرفته است که تمرکز اصلی این مطالعات بر مفهوم تاب‌آوری است. تاب‌آوری توانمندی حل مساله و سازگاری در شرایط بحرانی است. یعنی زمانی که دچار مشکلات و بحران‌های جدی روانی اجتماعی می‌شویم، چقدر می‌توانیم مقاوم باشیم و مهم‌تر اینکه آیا قدرت برون‌رفت از این شرایط دشوار را داریم یا خیر. این سازه که از ارکان جنگ نرم است میزان انعطاف ما را نشانه رفته است. سالهاست عوامل شکل‌دهنده تاب‌آوری تحت بررسی قرار گرفته است، امااین پژوهش بدنبال مفهوم‌پردازی نوعی از تاب‌آوری به نام تاب‌آوری فرهنگی است. که طی آن توانمندی‌هایی که فرهنگ در اختیار ما می‌گذارد که در شرایط دشوار، دچار آسیب نشویم، سازگار شویم، و مثل قبل رفتار مطلوب داشته باشیم، مطالعه می‌شود. این بررسی از لحاظ روش‌شناسی یک مطالعه مروری سیستماتیک بود. در این پژوهش کلیدواژه‌های تاب آوری (resilience)، اجتماع (community)، فرهنگ (culture) و سرسختی(hardness) در مقالات ثبت شده در پایگاه‌های الکترونیکیpubmed ،sciencedirect ، google scholar،magiran ، و sid با اندکس «و» یا and در بازه زمانی سال 1990 تا 2018 جستجو شدند. مقالات به دست آمده در مراحل چندگانه‌ی ارزیابی شدند و در نهایت بررسی نهایی بر روی 23 مقاله انجام شد. در نتیجه مطالعات بین‌رشته‌ی تعریفی از سازه بدست می‌آید: تاب‌آوری فرهنگی ظرفیت و توانمندی مقابله با بحران و حل آن به کمک اسلوب‌های تاریخی، اسطوره، آداب و رسوم و باورهای فرهنگی است و مولفه‌های نظری آن شامل تعلق و ریشه‌دار بودن، اعتماد، تعهد، حس غرور و جمع‌گرایی است.

Conceptualization of cultural resilience

In the last few decades, several studies have been conducted on the psychological constructs associated with the experience of crisis, the main focus of which were on the concept of resilience. Resilience is the ability of problem solving and being adapted to critical situations. That is, when we face serious socioeconomic, psychological problems and crisis, how much we can be resistant, and more importantly, whether we have the power to overcome these difficult situations. For many years, researchers have been exploring the determinants of resilience, but this research is seeking to conceptualize a kind of resilience called cultural resilience. in which those abilities are studied that the culture gives us in order not to suffer in difficult circumstances, not to be harmed, to be adapted to, and to be able to behave properly as before. Methodologically, this study was a systemic review study. The keywords of Resilience, Community, Culture, and Hardness were searched from Pubmed, Google Scholar, ScienceDirect, Magiran and SID databases with AND index. Finally, 23 relevant articles were founded. Because of interdisciplinary studies, a definition of this construct is obtained: cultural resilience is the capacity and ability to cope with the crisis and solve it with the help of historical methods, myths, customs and group beliefs. In addition, the components of it include dependency, trust, commitment, feeling of pride, and collectivism.