بررسی سیاست‌های کلان حمل ونقل عمومی در شهر تهران؛ ضرورت وجود بسته سیاستی هماهنگ

مقاله حاضر سیاست های کلی حمل ونقل در شهر تهران را از منظر توجه به حمل ونقل عمومی مورد نقد قرار داده و بسته سیاستی مطلوب را پیشنهاد می نماید. در سالهای گذشته براساس آمار و اطلاعات، اگرچه گسترش حمل ونقل عمومی در دستور کار شهرداری بوده، اما تسهیل عبورومرور وسایل نقلیه شخصی، منابع بیشتری را بخود اختصاص داده است. درنتیجه براساس نظریه انتخاب عقلایی و فرض انسان اقتصادی که برای بیشنیه کردن رضایتمندی خود به هزینه فایده دست می زند، افراد عموما استفاده از خودروی شخصی را بر حمل ونقل عمومی ترجیح میدهند. سیاست مطلوب، حرکت به سمت حمل ونقل عمومی پایدار خواهد بود. این مقاله، اصلاح وضعیت حمل ونقل را در درجه نخست نیازمند تغییر نگرشی در سیاستگذاران دانسته و در وهله دوم وجود یک بسته سیاستی هماهنگ را ضروری میداند؛ چراکه انجام پاره ای اصلاحات در عین حال ثابت بودن برخی متغیرهای دیگر، نه تنها وضعیت را بهبود نمی بخشد، بلکه فشار مضاعف بر مردم و منابع وارد میسازد. بنابراین هماهنگی در اجرای عناصر بسته سیاستی در ارتباط با یکدیگر، کلید موفقیت آن خواهد بود.

Review of Public Transportation Policies in Tehran, Necessity of an Integrated Policy Package

This article reviews public transportation policy in Tehran, presenting appropriate policy package. Based on available data, policy makers values private transportation than public. So we can see more facilities for private cars than publics. Constructing roads, bridges, tunnels and … in large scale presents this view. In result, according cost benefit analysis, people choose private car more often, because it is easier and more available. To amend this situation, a change in policy makers attitudes is necessary as well as a coordinated, integrated policy package for transportation. Because changing some factors while keeping others fixed even may deteriorate present condition. This policy package needs a national decision in many different aspects and it’s implementation should be done based on an harmonious plan with participation of different but coordinated organizations. otherwise, the plan can not be successful because it put the burden on one side, so unbalanced plan does not pave the road toward goal.