طراحی راهبرد عملی برای ازدواج سالم

افزایش طلاق در ایران در حالی تبدیل به یک مسئله اجتماعی شده است که فقدان الگوی سیاست‌گذاری در این حوزه منجر به اقدامات آنی، مقطعی و فاقد اثربخشی لازم و نیز موازی‌کاری‌های زیاد و بی‌نتیجه شده است. این موضوع علاوه بر مسئله اجتماعی، مسئله‌ای فرهنگی نیز شده است، بنابراین نیازمند یکپارچگی و برخورداری الگویی ازپیش‌تعیین‌شده است. این مقاله با الهام از نظریه اسپریگن به دنبال سیاستی فرهنگی اجتماعی است تا به طراحی الگویی دست یاید که اگر نتواند مشکل طلاق را کاهش دهد، دست کم به طراحی سیاستی جامع با عنوان ازدواج سالم بپردازد. به این منظور محقق با استفاده از اطلاعات موجود و داده‌های مستخرج از مطالعات مرتبط با طلاق در حوزه اجتماعی و روانشناسی و بررسی نقاط و قوت و ضعف آنها، پس از طرح علل مهمتر، به ارائه راه حل مناسب در این زمینه پرداخته تا بتواند آینده‌‌ای بهتر برای جامعه ایران در حوزه ازدواج ترسیم نماید.

Designing a Practical Strategy for a Healthy Marriage

The increase in divorce in Iran has become a social issue as the lack of policymaking in this area has resulted in immediate, crosscutting and ineffective measures, as well as numerous parallel and repetitive actions. Since it has become a cultural issue in addition to a social issue, it requires a predetermined unity and model. This article draws on Sprigen’s theory following a social cultural policy to design a model that, if it cannot reduce the problem of divorce, at least a comprehensive policy design. With the title of Healthy Marriage. To this end, the researcher has attempted to provide an appropriate solution by drawing on existing research and data derived from studies of divorce in the social and psychological field and examining their strengths and weaknesses, after identifying the most important causes. In order to chart a better future for Iranian society in the field of marriage. In the endOf article has a social policy.