واکاوی تاثیر فرهنگ سیاسی بر ناپایداری توسعۀ سیاسی در ایران (1332-1320)

واکاوی علل و عوامل توسعه نایافتگی در مقطع اثرگذار 1320 تا 1332؛ مورد تامل برخی از پژوهشگران بوده است، بیشتر آنان توسعه نایافتگی را از زاویه ریخت‌شناسی قدرت سیاسی و مداخلۀ خارجی مورد تامل قرار داده‌اند؛ اما در پژوهش حاضر تلاش شده است تا به تاثیر نقایص و ناکارآمدی‌های فرهنگ سیاسی بر توسعه نایافتگی در نخستین دهۀ پسارضاشاه تا کودتای 28 مرداد 1332 پرداخته شود و با روش توصیفی تحلیلی درصدد طرح این پرسش است که فرهنگ سیاسی چه اثراتی بر ناپایداری توسعۀ سیاسی ایران از اشغال ایران تا کودتای 28 مرداد داشته است؟بررسی حاضر بر پایۀ این فرضیه نگاشته شده که تفردگرایی خودمحورانه و عدم تمایل به کار جمعی، فرهنگ آمریت و تابعیت، قانون‌گریزی، کیش شخصیت و قهرمان پرستی، خشونت، توهم توطئه و فضای ناامن و فرصت‌طلبانۀ سیاسی به‌عنوان برخی از عناصر فرهنگ سیاسی ایران در مقطع 1332-1320 که پیوسته در بررسی‌های تاریخی و آسیب شناسانه در مورد دلایل عدم ناپایداری توسعه سیاسی در مقطع موردنظر، مغفول مانده، در شمار عوامل بازدارندۀ توسعۀ سیاسی در آن برهۀ زمانی بوده است. بر پایۀ یافته‌های پژوهش، چنان چه فرهنگ سیاسی مردم و نخبگان حاکم در ایران در این بازۀ زمانی سازوکاری دموکراتیک داشت و به‌جای عناصر مخرب و واپس‌مانده یاد شده، دربرگیرنده مولفه‌های عقلانی و مدنی‌تری بود، جریان توسعۀ سیاسی در این مقطع، امکان بیشتری برای دوام و تعمیق می‌یافت.

Analysis of the impact of the Political culture in unstable political development in Iran (19411953)

The study of the causes and factors of underdevelopment in the period between 1941 and 1953 has been considered by some scholars, but most of them have contemplated the lack of development from the morphology of political power and foreign intervention but in the present study, it has been tried to address the effects of deficiencies and inefficiencies of political culture on the underdevelopment in the first decade after Reza Shah to the coup d’état of August 28, 1953.This investigation with the descriptive analytical approach is trying to make this question that, What is the effect of political culture on the instability of Iran’s political development from the occupation of Iran up to the August 28 coup?This research is based on the presumption that Iranians selfishness, reluctance to the group working, having the culture of subordination, lawbreaking, heroism, the cult of personality, violence, opportunism and finally conspiracy illusion are some obstacles of the political developments during 1941 1953 ; and this factors in historical studies for instability of political development in a given period have always been neglected. Based on the findings of the research, if the political culture of the people and the ruling elites in Iran during this period had a democratic mechanism, and instead of the destructive and retarded elements, it contained more rational and more civilized elements; the political development at this stage would allow for greater durability and deepening Found.