مقایسه سیاست‏گذاری آموزشی ایران و ژاپن در مقطع ابتدایی

آموزش‌وپرورش تطبیقی حوزه‏ای از آموزش است که نظام آموزشی یک کشور را با استفاده از اطلاعات و نظام‏های آموزشی دیگر کشورها تحلیل  و سیاست‏هایی برای بهبود آموزش طراحی می‏کند. پژوهش حاضر بر آن است تا با بررسی و تحلیل نظام آموزشی ژاپن در مقطع حساس و سرنوشت‏ساز ابتدایی و تطبیق آن با نظام آموزش ابتدایی در ایران، ضمن کشف شباهت‏ها و تفاوت‏های موجود، با استفاده از مزایای قابل اعمال نظام آموزش ابتدایی ژاپن گامی در جهت ارتقای سطح کیفی آموزش ابتدایی در ایران بردارد. پرسش اصلی پژوهش این است که «علت اصلی ناکارآمدی نسبی نظام آموزش ابتدایی ایران در مقایسه با ژاپن چیست؟» پاسخ اولیه (فرضیه)ای که به آزمون گذاشته شده این است که «علت اصلی ناکارآمدی نسبی نظام آموزش ابتدایی در ایران در مقایسه با ژاپن، کمرنگ‏بودن عنصر تعامل در نظام آموزش ابتدایی در ایران در اشکال و سطوح مختلف آن است». پژوهش حاضر از نوع مقایسه‏ای است که مستلزم توصیف و تحلیل پدیده‏های مربوط به هر یک از دو نظام آموزشی ابتدایی در ژاپن و ایران نیز می‏شود. برای این منظور، از روش شش‏مرحله‏ای بررسی تطبیقی دیوید فیلیپس برای آموزش‏وپرورش تطبیقی استفاده شده است. یافته‏های پژوهش نیز تاییدی است بر فرضیۀ پژوهش.

A Comparison Study of Iranian and Japanese educational policy at Elementary level

Comparative education is an area through which education system of a country is analyzed by utilizing data and educational systems of other countries and policies for improving education are developed. By studying and analyzing the educational system of Japan for the critical and crucial level of elementary education and adjusting it to the elementary educational System in Iran, this study is also to help improving the quality of elementary education in Iran. Therefore, the main question this study addresses is: considering the education system in Japan, what is the main factor behind relative inefficiency of elementary education system in Iran?” The initial answer (hypothesis) is: “The main reason for the relative inefficiency of elementary education system in Iran, compared to Japan, is the low levels of the significant element of interaction in the elementary education system in Iran in its various forms and levels.” The present study is comparative and requires describing and analyzing the phenomena associated with each of the two elementary education systems in Japan and Iran. To reach this purpose purpose, the sixstep method of comparative study by David Philips is applied. Research findings also confirm the research hypothesis.