تحلیل رابطه بین مشارکت سیاسی و تخصیص منابع در ایران

بودجه ریزی دولتی در هر کشوری متاثر از رفتار چهار گروه عمدۀ اجتماعی یعنی رای دهندگان (یا تامین کنندگان هزینه ها)، تیم سیاسی (شکل دهندگان هزینه ها)، بوروکرات ها (هزینه کنندگان) و گروه های فشار(جهت دهندگان هزینه ها) است. از منظر رهیافت انتخاب عمومی، این گروه ها متفاوت با یکدیگر رفتار نمی کنند و در عملکرد خود همواره گوشۀ چشمی به منافع شخصی خواهند داشت. پژوهش حاضر با هدف تحلیل رابطۀ بین میزان مشارکت سیاسی(درصد رای دهندگان در انتخابات ریاست‌جمهوری) و تخصیص منابع در ایران انجام گرفته است. تحقیق از جهت ماهیت و روش، تحلیلی – توصیفی به شمار می رود. در این راستا از داده های مربوط به اعتبارات سال های  1376 ، 1381، 1384 ، 1388 و 1390 و همچنین درصد رای دهندگان  استان های کشور در 4 دوره انتخابات ریاست‌جمهوری استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها  نیز از روش های کمّی شامل تحلیل همبستگی، تحلیل رگرسیون و تحلیل آنوا بهره گرفته شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد بین اعتبار تخصیص یافته و مشارکت سیاسی استان ها (درصد شرکت کنندگان در انتخابات ریاست‌جمهوری) در سال های منتخب همبستگی معنی داری وجود دارد؛ به‌طوری‌که اعتبارات تخصیص‌یافته در سال های 1376 ، 1381، 1384 ، 1388 و 1390 با درصد رای دهندگان انتخابات ریاست‌جمهوری به ترتیب با 0.741، 0.766، 0.606، 0.466، 0.482 همبستگی در سطح 0.01 درصد معنی دار است. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون و آنوا نیز مویّد این موضوع است.