مطالعه هیستولوژیک و هیستومورفومتریک تاثیر عصاره آبی- الکلی گیاه صبرزرد بر ساختار بافتی عصب سیاتیک در موش‌های صحرایی نر بالغ دیابتی

زمینه و هدف:دیابت ملیتوس باعث نقص متابولیسم کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها و پرونئین‌ها شده که درنهایت منجر به عملکرد ناقص سیستم عصبی محیطی می‌شود.  تحقیقات نشان داده‌اند که گیاهآلوئه ورا اثر ضد دیابتی دارد؛ لذا دراین پژوهش تاثیر عصاره آبی الکلی آلوئه ورا بر نوروپاتی دیابتی مورد مطالعه قرارگرفت. مواد و روش‌ها: 45سر موش صحرایی نر در محدوده وزنی 250-200گرم در 3 گروه 15 تایی شامل:کنترل، نجربی 1(دیابتی+ غذای معمولی) و  تجربی 2 (دیابتی+ عصاره آلوئه ورا) به طورتصادفی تقسیم بندی شدند. گروه‌های تجربی 2 و 1 با تزریق استرپتوزوتوسین به میزان mg/kg 50 دیابتی گردیدند. گروه‌های کنترل و تجربی 2، به مدت 12 و 16 هفته عصاره آلوئه ورابا دوز  mg/kg50 از طریقگاواژ دریافت نمودند. سپس عصب سیاتیک موش‌ها تشریح و خارج  گردید. تغییرات ساختمانی عصب سیاتیک با مطالعات هیستولوژیکو هیستومورفومتریک مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در حیوانات دیابتی کاهش معنی داری در میانگین قطر رشته‌های عصبیمیلین دار وضخامت میلین رشته‌های عصبیمشاهده شد. درمان طولانی مدت باآلوئه ورا به طور معنی داری از تمام این ناهنجاری‌ها در عصب سیاتیکحیوانات دیابتی جلوگیریکرده بود.  نتیجه‌گیری: یافته‌هایما نشان دادند که عصاره آبی الکلی آلوئه ورا به عنوان یک عامل با پتانسیل درمانی می‌توانداز تغییرات هیستومورفومتریک و هیستولوژیک ناشی از نوروپاتی محیطی دیابتی جلوگیریکند.