اثر تزریق درون هیپوکمپی استرادیول بر حافظه فضایی در رت های نر بالغ مبتلا به بیماری مولتیپلاسکلروزیس

زمینه و هدف: بیماری مولتیپلاسکلروزیس (ms) نوعی بیماری دمیلینه کننده سیستم اعصابمرکزی است که در زنان 2 تا 3 برابر شایع تر از مردان است. پیشنهاد شده این بیماریتوسط هورمون­های جنسی متاثر می­گردد. بیش از نیمی از بیماران ms نقایص شناختی شامل اختلالات حافظه و یادگیری دارند. استروژن نیزبر روی بسیاری از فرآیند­های مغزی از جمله حافظه و یادگیری اثر دارد. با توجه به درگیری هورمون استروژن بر فرآیند حافظهو یادگیری، هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات حفاظت عصبی استروژن طی بیماری مولتیپلاسکلروزیس می­باشد.  مواد و روش‌ها: 28 سر رت نر پس ازکانول­گذاری در ناحیه ca1 هیپوکمپ به طور تصادفی به 4 گروه 7 تاییتقسیم شدند: گروه کنترل، گروه شاهد (روغن کنجد، μl/rat 1)، گروه ms (اتیدیومبروماید01/0%، μl/rat 3)، گروه ms + استرادیول (اتیدیوم بروماید + استرادیول بنزوات، μl 1/μg 2). ایجاد مدل ms با تزریق داخل هیپوکمپی اتیدیوم بروماید صورت گرفت و استرادیولبنزوات به صورت پیش تیمار و به مدت 5 روز تزریق گردید. جهت ارزیابی یادگیری وحافظه فضایی از آزمون ماز آبی موریس استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روشآنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی tukey صورت گرفت. نتایج: تزریق اتیدیومبروماید سبب کاهش حافظه فضایی گردید (05/0p<). پیش تیماراسترادیول بنزوات با دوز 2 میکروگرم به طور معنی­داری حافظه فضایی را طی بیماری ms بهبود بخشید (05/0p<). نتیجه‌گیری: به نظر می­رسداسترادیول بنزوات به دلیل اثرات حفاظت کننده عصبی، حافظه فضایی کاهش یافته طیبیماری ms را بهبود می­بخشد.